OpenAI ربات چت هوش مصنوعی خود را به نام ChatGPT در 30 نوامبر 2022 معرفی کرد. این ربات در کمتر از یک هفته یک میلیون کاربر و در عرض دو ماه 100 میلیون کاربر به دست آورد. در فوریه 2023، OpenAI یک نسخه پولی آینده را اعلام کرد. با استفاده از مدل‌های زبان بزرگ و یادگیری عمیق برای پیش‌بینی متن و مرتب کردن کلمات به ترتیب منطقی کار می‌کند.
حداقل هدفش اینه هوش مصنوعی می‌تواند متن منسجمی را تولید کند، اما در این مرحله، اغلب چیزی است که جیمز وینسنت انجام می‌دهد آستانه به نام “چرندهای محتمل” به نظر خوب می رسد، اما اشتباه یا مزخرف است.
همچنین می تواند تعصبات موجود را تشدید کند، گاهی اوقات آشکارا. در دسامبر 2022، استیون پیانتادوسی نشان داد که ChatGPT می‌تواند عملکردهایی ایجاد کند که مردان سفیدپوست را با دانشمندان خوب برابر می‌کند. ChatGPT به سرعت این مشکل را برطرف کرد، اما هنوز نگران کننده است.
سوگیری ها نیز می توانند بسیار ظریف تر باشند. من درباره زبان توانا نوشته‌ام و می‌دانم که بسیاری از واژه‌ها و عبارات ریشه‌های نژادپرستانه، یهودی‌ستیزانه و توانایی‌گرایانه دارند که ممکن است بیشتر مردم از آن ندانند. من فکر می کنم خوب است که ChatGPT به سرعت مسائل مربوط به سوگیری را برطرف می کند و کاربران می توانند به پاسخ ها امتیاز دهند. قابلیت های هوش مصنوعی با استفاده بیشتر افراد از آن در حال بهبود است. با این حال، من شک دارم که هرگز تعصب یا زیرمتن ضمنی را مانند مردم تجزیه کند. نوشتن خیلی بیشتر از نحو و دستور زبان است.
یک آخر هفته در دسامبر 2022، عمار ریشی از ChatGPT برای ایجاد یک کتاب تصویری برای کودکان استفاده کرد. بسیاری از نویسندگان و هنرمندان تجسمی ابراز نگرانی کردند که هوش مصنوعی کار آنها را بدون رضایت آنها تقلید کرده است. توسعه دهندگان از مایکروسافت به دلیل استفاده از کد آنها بدون اجازه شکایت کرده اند. این کت و شلوار می تواند سابقه ای ایجاد کند، به خصوص اگر نویسندگان و هنرمندان تجسمی همین کار را انجام دهند. اما اگر سرقت ادبی شامل بلوک‌های طولانی متن کلمه به کلمه باشد، اثبات آن دشوار است.
قوانین مالکیت معنوی در اینجا یک نگرانی بزرگ است، اما مسائل رضایت بسیار فراتر از آن است. کلمات، نام ها و تصاویر افراد را می توان بدون رضایت آنها در عکس های جعلی یا متن های شهوانی و خشونت آمیز نوشته شده با هوش مصنوعی استفاده کرد. ربات های نوشتن هوش مصنوعی اغلب مولد نامیده می شوند، اما بهتر است به عنوان مشتق توصیف شوند. آنها نمی توانند ایده های جدیدی تولید کنند.
حتی قبل از ChatGPT، ربات‌های آنلاین اغلب مقالات من را می‌خزند و کپی یا ترجمه می‌کنند. به جای پیوند دادن مقاله اصلی یا ذکر نام من یا Book Riot، گاهی اوقات کل مقاله من را به عنوان “ناشناس” یا با نام شخص دیگری بازنشر یا ترجمه می کردند.
مردم اغلب هوش مصنوعی را به گونه‌ای توصیف می‌کنند که هزینه‌های انسانی را کم‌اهمیت می‌کند. برای مثال در نظر بگیرید که چگونه OpenAI به کارگران کنیایی ۲ دلار در ساعت برای برچسب‌گذاری و ویرایش محتوای محرک پرداخت می‌کرد. بسیاری از کارمندان مضطرب بودند، مانند کارگرانی که برای پرچم گذاری محتوای صریح در فیس بوک (اکنون متا) دستمزد دریافت می کردند. هوش مصنوعی همیشه هزینه های انسانی دارد و اغلب نابرابری را تشدید می کند، حتی اگر پنهان باشد.
قبل از انتشار ChatGPT، مقاله‌ای خواندم که می‌گفت هوش مصنوعی تجربه حبس را «توهم» می‌کرد. نه، نشد. این یک یا چند نفر از افراد بی شماری را که در مورد تجربیات خود از زندانی شدن نوشته اند، سرقت علمی کرده است.
هوش مصنوعی نمی تواند فکر کند یا توهم داشته باشد. من این استفاده از اصطلاح “توهم” را دوست ندارم زیرا به این معنی است که هوش مصنوعی حساس است یا از علائم پزشکی به عنوان استعاره ای برای هوش مصنوعی استفاده می کند. نظریه مشهور «هوش مصنوعی توهم‌آمیز» استعاره‌ای توانا را با پاک کردن مشارکت‌ها و تجربیات افراد ترکیب می‌کند. راه های بهتری برای توصیف تولید محتوای نادرست وجود دارد.
بله، من در نوشتن به آینده هوش مصنوعی شک دارم. من به خلاقیت انسان در همه اشکالش مانند اختراع، مهندسی و هر نوع هنری اعتقاد دارم. STEM و هنرها هر دو خلاق هستند. اگر اتوماسیون به فناوری نسبت به علوم انسانی اهمیت می دهد و برای هنرمندان هزینه ایجاد می کند، این امر به طور ناعادلانه ای STEM و هنرها را در مقابل یکدیگر قرار می دهد.
با این حال، فکر می‌کنم می‌توان از فناوری و نوشتن در کنار هم به نحو مؤثری استفاده کرد. چگونه ممکن است هوش مصنوعی آینده انتشار کتاب را تغییر دهد؟ هنوز خیلی زود است که بگوییم، زیرا هوش مصنوعی دائماً در حال تنظیم دقیق است. برخی از نویسندگان از ChatGPT برای کمک به جنبه های نوشتاری که به نظرشان چالش برانگیز است، مانند عناوین، یا برای حفظ سرعت چرخش خود برای Kindle استفاده می کنند. اما ترسیم خطوط اخلاقی پیرامون استفاده از آن می تواند دشوار و ذهنی باشد. در این مصاحبه، جنیفر لپ می گوید که هرگز از هوش مصنوعی برای تقلید از سبک منحصر به فرد نویسنده زنده دیگر استفاده نمی کند..
از برخی جهات، هوش مصنوعی با ابزارهایی که من استفاده می‌کنم، مانند چک‌کننده گرامر در ورد یا سایر برنامه‌ها، تفاوت چندانی ندارد – اما این ابزارها کارهای نویسندگان دیگر را از اینترنت حذف نمی‌کنند. برخی از نویسندگان می گویند هوش مصنوعی به آنها کمک می کند گرامر و اصطلاحات را در زبان دوم درک کنند. من هنوز مطمئن نیستم که خطوط اخلاقی کجاست. آیا افرادی که توانایی استخدام هنرمندان تجسمی، تصحیح‌کنندگان یا ویراستاران نسخه‌برداری را دارند، از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند؟
علی‌رغم نگرانی‌های من، هوش مصنوعی پتانسیل ایجاد ترکیب‌های خلاقانه و نامحدود را دارد. با تمرکز بر کارهای حوزه عمومی، نویسندگان ممکن است بتوانند از هوش مصنوعی به دو روش سرگرم کننده و اخلاقی استفاده کنند. اگر می خواهید از هوش مصنوعی برای بازنویسی رمان دیکنز به عنوان یک نمایشنامه شکسپیر در پنج متری آمبیک استفاده کنید، این می تواند یک پروژه خلاقانه با کمک هوش مصنوعی باشد. حتی ممکن است انجام آن بدون هوش مصنوعی بیش از حد وقت گیر یا دشوار باشد.
قوانین کپی رایت آینده باید با مسائلی که هوش مصنوعی مطرح می کند مقابله کند. به جای خراش دادن وب، هوش مصنوعی می تواند از پایگاه داده ترسیم کند. نویسندگان و هنرمندان تجسمی می‌توانند هنگام امضای قرارداد از این پایگاه‌های اطلاعاتی استفاده کنند یا از آن خارج شوند. شاید اگر هوش مصنوعی با درصد خاصی از کارشان همپوشانی داشته باشد، می توانند حق امتیاز دریافت کنند. نمی‌دانم این ایده چقدر امکان‌پذیر است و دیگر مسائل اخلاقی را حل نمی‌کند.
اگر به روش‌های خاصی استفاده شود، ممکن است هوش مصنوعی به جای حذف مشاغل نویسندگی، گزینه‌های خلاقانه را باز کند. ایجاد صدای منحصر به فرد، مهارت ها و علایق، جنبه های مهم نویسنده بودن است. هوش مصنوعی نمی تواند تخصص و تجربیات متنوع نویسندگان را تکرار کند. با پادمان ها، ممکن است روزی به پروژه های خاصی کمک کند: برای مثال، تقلید از سبک قابل تشخیص یک نویسنده از قرن ها پیش.
دریابید که چرا کلی ویرایشگر BR سانسور را تهدیدی بزرگتر از هوش مصنوعی می داند. در سال 2021، عبارت رایج “هنرمندان بزرگ دزدی” را بررسی کردم.
