همانطور که ChatGPT بیشتر و بیشتر در بین دانش آموزان و مربیان محبوب می شود، UCSD با عواقب بعدی به روش های خلاقانه و متفکرانه برخورد می کند.
اگر ChatGPT را باز کنید و از آن بخواهید یک افسانه بنویسد، ممکن است چیزی شبیه این به شما بدهد:
“پادشاه به پایه آتشفشان رسید و دید که توسط اژدهایان درنده و گدازه های مذاب محافظت می شود. با وجود خطر، پادشاه فشار آورد و به بالای کوه رفت و در نهایت دستش را روی گل جادویی گذاشت.
این گزیده است خوب? آیا این شما را به خود جذب می کند و باعث می شود درباره این پادشاه و سفر او متعجب شوید؟ شاید، اما احتمال وجود دارد که راه‌های بهتر و جالب‌تری برای بیان این داستان وجود داشته باشد. تینا هایلند، مدرس دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو، به دانش‌آموزانش وظیفه داد که این داستان را به چیزی بیشتر تبدیل کنند.
در فعالیت Hyland’s ChatGPT برای CAT 125R، یک کلاس بلاغت عمومی، او از دانش آموزان خواست که یک افسانه نوشته شده توسط ChatGPT را بخوانند. آنها داستان را تجزیه و تحلیل کردند و به دنبال پیروزی ها و کاستی های آن بودند. سپس آنها وظیفه اقتباس از افسانه را بر اساس تجزیه و تحلیل خود، اضافه کردن عمق، جزئیات یا هر چیز دیگری که فکر می کردند داستان فاقد آن است، بر عهده داشتند. هایلند از دانش‌آموزان می‌خواهد تا بررسی کنند که ChatGPT کجا علامت را از دست داده است.
هایلند می‌گوید: «این افسانه هیچ نوع توسعه شخصیت را انجام نمی‌دهد، چیزی را توصیف نمی‌کند. بسیار عجیب سازماندهی شده است. نوعی کاتارسیس یا «آشکار کردن» لحظاتی که خواندن چیزی را لذت بخش می کند، از بین می برد.»
ChatGPT به راحتی می تواند یک درخواست را دریافت کند و بر اساس تفسیر هوش مصنوعی از یک طرح افسانه، پاسخی را ارائه دهد. بالاخره کارش همینه اما بدون لمس‌های انسانی که به داستان‌ها جان می‌بخشد، ما با پوسته‌ای بی‌چون و چرا از آنچه که می‌تواند یک افسانه واقعی باشد، باقی می‌مانیم.
در اواخر سال 2022، آزمایشگاه تحقیقاتی هوش مصنوعی را باز کنید منتشر شد ChatGPT، یک ربات چت هوش مصنوعی با مدل زبان که می تواند تقریباً به هر سؤالی که شما در مورد آن بپرسید پاسخ دهد. ChatGPT فقط یک هوش مصنوعی نیست: ویژگی های انسانی، تطبیق پذیری و توانایی جمع آوری اطلاعات آن را از منابعی که قبلاً وجود داشت متمایز می کند. از آن زمان، دانش آموزان، مربیان و بسیاری دیگر با پیامدهای آن دست و پنجه نرم می کنند. برای کارکنان آموزشی UCSD و مدیران امنیت سایبری به طور یکسان، ChatGPT سوالات واقعی و فوری را مطرح می کند.
مایکل کورن، مدیر ارشد امنیت اطلاعات در UCSD گفت: «من می‌گویم که موضوع هوش مصنوعی یا مدل‌های زبان بزرگ برای چندین سال یک نگرانی عمده برای مردم در امنیت سایبری بوده است.
آنچه در مورد ChatGPT بسیار جالب است، توانایی آن در جمع آوری اطلاعات به شیوه ای مختصر و در دسترس است. در نتیجه، به راحتی می توان باور کرد که محتوایی که Chat GPT تولید می کند کاملاً اصلی و همیشه دقیق است. اما در واقعیت، Chat GPT تنها ترکیبی از اطلاعات است که از مجموعه داده‌های بزرگی از اطلاعات گردآوری شده است – هم قابل اعتماد و هم غیرقابل اعتماد.
بر این اساس، ChatGPT تهدیدی برای دانش آموزان است. اعتماد به چیزی که به شما اطلاعاتی را با اطمینان و آنی می دهد آسان است. اما حتی زمانی که ChatGPT دقیق باشد، همیشه به شما نمی گوید که اطلاعاتش از کجا آمده است، یا اینکه ممکن است مستقیماً از مقاله ای نقل قول کند یا خوانده باشد که شخص دیگری نوشته است. کورن این اعتماد بدون پشتوانه را دلیلی برای نگرانی می داند.
کورن گفت: «نگرانم که با ChatGPT، مردم از آن به‌عنوان یک پیشگوی واقعیت به جای تقطیر اطلاعات آنلاین استفاده کنند. “من فکر می کنم این واقعیت را پنهان می کند که بسیاری از منابع آن فقط اشتباه هستند یا نظر هستند، و از آنجایی که کار بسیار زیبایی در نوشتن آنها انجام می دهد، شما فریب آن را می خورید.”
دانش آموزان ممکن است در به چالش کشیدن یا تلاش برای درک اطلاعاتی که به آنها داده می شود شکست بخورند. ممکن است در نهایت بدون اینکه بدانند چیزی را سرقت علمی کنند.
معلمان رویکردهای متفاوتی برای چالش مواجهه با ChatGPT در کلاس های درس خود داشته اند. برخی ممکن است آن را به طور کامل نادیده بگیرند، برخی دیگر ممکن است آن را ممنوع کنند، و برخی ممکن است آن را بپذیرند. Hyland در مورد فرصت هایی که ChatGPT برای تنظیمات آموزشی ارائه می دهد هیجان زده بود. او حتی از فناوری هوش مصنوعی مانند ChatGPT در کار خود استفاده می‌کند، چه برای جمع‌آوری منابع، الهام‌بخشی و یا ایجاد بازگویی از زندگی یکی از فیلسوفان مورد علاقه‌اش. او ارزش را در پتانسیل تعاملی که ایجاد می کند می یابد.
مربیان باید تعادلی بین پذیرش و محدود کردن استفاده از فناوری هوش مصنوعی پیدا کنند. اگر آنها ChatGPT را به طور کامل رد کنند، خطر نادیده گرفتن مسیرهای جدید برای ایجاد را دارند. اگر آنها آن را بپذیرند و به دانش آموزان خود اعتماد کنند، خطر تشویق استفاده از ابزاری را دارند که ما به سختی درک می کنیم.
Hyland انتخاب می کند که ChatGPT را بپذیرد. استفاده او از آن در فعالیت های افسانه ای برای خود و دانش آموزانش درسی بود در مورد اینکه انسان بودن، نوشتن و داستان گفتن به چه معناست. یک داستان جذاب تر و انسانی تر ممکن است اژدها را توصیف کند، چگونه پادشاه از منابع مختلف برای نزدیک شدن به آتشفشان استفاده کرد، یا چه احساساتی در این سفر دخیل بود.
بنابراین در چه مرحله ای ابزاری برای یادگیری تبدیل به بستری برای جعل، سرقت ادبی، و برای غیبت از یادگیری؟ هایلند مطمئن نیست که یک خط مشخص وجود دارد. اگرچه او به دانش‌آموزانش آموزش می‌دهد که بالاتر و فراتر از آنچه ChatGPT به نظر می‌رسد قادر به تولید آن است بنویسند، او حتی مطمئن نبود که بتواند تفاوت بین نوشتن معتبر، شروع تا پایان، دانشجویی و محصولی که توسط ChatGPT تولید شده است را تشخیص دهد. توانایی او در تشخیص استفاده از ChatGPT واقعاً به نحوه انتخاب دانش‌آموزان برای دستکاری و تغییر آنچه توسط هوش مصنوعی به آنها داده می‌شود بستگی دارد.
اما هایلند این سوال را مطرح کرد: “اگر آنها آنقدر متن را ویرایش و کار کردند که من نتوانم بگویم، به هر حال تقریباً مال آنهاست، درست است؟”
در زمینه STEM، استفاده از ChatGPT می تواند پیچیده تر شود. شانون الیس، دانشیار علوم داده و علوم کامپیوتر، کلاس خود را در پاسخ به ChatGPT تطبیق داده است.
الیس گفت که ChatGPT می تواند هر امتحانی را که برای یک کلاس برنامه نویسی مقدماتی نوشته است قبول کند. اگر الیس به دانش‌آموزانش امتحانی را که در طول همه‌گیری کووید-19 ارائه کرده بود بدهد، لزوماً مجبور نمی‌شدند که برای یادگیری واقعی کدها تلاش کنند. او می‌خواهد اطمینان حاصل کند که دانش‌آموزان در حال یادگیری هستند و اگر هوش مصنوعی در دسترس باشد تا یک امتحان را به‌طور آنی تکمیل کند، نمی‌تواند. او تغییراتی را که ایجاد کرده نه به عنوان تغییر در فلسفه، بلکه در روش توصیف می کند.
«می‌توانم بگویم، فلسفه من اصلاً تغییر نکرده است، اما نحوه ارزیابی من تغییر کرده است بایدالیس گفت، در نتیجه. آنچه من از دانش آموزان می خواهم همین است. من می خواهم دانش آموزان یاد بگیرند.»
برای دوره‌های کدنویسی بخش بالای او، داستان متفاوت است. با مفاهیم بسیار پیچیده تر، و دانش آموزانی که تجربه زیادی در زمینه کدنویسی دارند، محتوای درس او از برخی از قابلیت های ChatGPT فراتر می رود.
الیس توضیح داد: «ChatGPT می‌تواند بیشتر راه را به شما برساند، اما شما واقعاً باید بدانید که چه کاری انجام می‌دهید تا کد را به درستی دریافت کنید.
الیس در واقع دانش‌آموزانش را تشویق می‌کند که از ChatGPT به عنوان ابزاری برای یادگیری استفاده کنند، اما نه به‌عنوان پاسخ همه چیز. اگر کدی با خطا در ChatGPT وارد کنید، می‌تواند به شما کمک کند تا بفهمید چه اشتباهی انجام داده‌اید و چه تغییراتی ممکن است برای رفع آن لازم باشد.
اگر از ChatGPT استفاده می کنند، برگردید، و بگویید، “اوه، این درست نیست” و سپس، از ChatGPT دیگری بپرسید و سپس به پاسخ برسید، است روند یادگیری، “او توضیح داد.
ChatGPT زمانی به یک مانع تبدیل می شود که دانش آموزان قبل از تکیه بر دانش خود به آن تکیه کنند. و اگر دانش‌آموزان بیش از حد به ChatGPT تکیه کنند، ممکن است کلاس را با آگاهی از اینکه برای موفقیت در آینده شغلی خود نیاز دارند ترک نکنند.
الیس گفت: “اگر در دوران کالج یاد نگیرید که چگونه یاد بگیرید، باید آن را در حین کار کشف کنید.” و من نمی‌خواهم دانش‌آموزان وارد بازار کار شوند، اعتماد به نفس نداشته باشند، چیزهایی را که باید بدانند ندانند.»
نحوه تعامل ChatGPT با کاربران، روند ارزیابی اطلاعات را تغییر می دهد.
«وقتی به ChatGPT گوش می‌دهید… احساس می‌کنید دارید با یک نفر صحبت می‌کنید، در این صورت با او بیشتر شبیه یک شخص رفتار می‌کنید و کمتر از آن سؤال می‌کنید. کورن افزود و این مرا نگران می کند. “من معتقدم مهم ترین چیزی که در دانشگاه یاد می گیرید این است که چگونه مشکلات را به چالش بکشید، چگونه به مشکلات فکر کنید، چگونه راه حل های مختلف برای مشکلات را مقایسه کنید.”
اگرچه پرداختن به سوالاتی که در کنار فناوری جدید و توسعه منابع مطرح می‌شوند دشوار است، ایجاد تغییرات در دوره او برای الیس بار سنگینی نبود. در هر صورت، این فقط بخشی طبیعی از جهان دائماً در حال تغییر و تحول آموزش بود، به ویژه در زمینه علم داده و کدگذاری.
حتی از جنبه فنی تر، Corn نیز نیاز به کاوش بیشتر در ChatGPT، خطرات آن و ظرفیت آن برای کمک یا ممانعت را می بیند.
او گفت: “چند سوال باز بزرگی در مورد مدیریت داده ها وجود دارد که ما باید آنها را بررسی کنیم و درک کنیم.”
هیچ پاسخ واحدی برای باز کردن پیچیدگی آموزش در دنیایی که هوش مصنوعی می‌تواند تست‌های ACE را انجام دهد، وجود ندارد. این ابزار جدید این سوال را مطرح می‌کند که آیا مربیان ترجیح می‌دهند به دانش‌آموزان خود در استفاده از این منبع اعتماد کنند یا نه. چه معلمان درس های خود را تطبیق دهند یا نه، هرگز راهی برای تضمین عدم استفاده دانش آموزان از ChatGPT وجود نخواهد داشت. بنابراین این سوال پیش می‌آید که آیا آنها قرار است از آن مسئولانه استفاده کنند؟
هایلند اینطور فکر می کند.
هایلند گفت: “من به دانش آموزانم اعتماد دارم که از فناوری به طور مسئولانه … و به طور خلاقانه و جالب و همه چیزهای دیگر استفاده کنند.” “من فکر می کنم دلیلی برای هیجان زده شدن در مورد فناوری های جدید وجود دارد که به توانایی تغییر نحوه ارتباط ما با یکدیگر و جهان کمک می کند.”
در دنیای کدنویسی، الیس همچنین شاگردانش را بازیگرانی مسئول در آموزش خود می بیند.
آیا فکر می کنم دانش آموزان به تحصیلات خود اهمیت می دهند؟ من این کار را انجام می دهم. اما الیس همچنین می‌داند که برقراری تعادل بین تمام مسئولیت‌های خود برای دانش‌آموزان چقدر دشوار است و چگونه می‌تواند تضادهای داخلی زیادی را با تلاش فردی و استفاده از منابعی مانند ChatGPT ایجاد کند. الیس افزود: «اما من همچنین فکر می‌کنم دانش‌آموزان استرس دارند، و زمانی که دانش‌آموزان تحت استرس و مشغله هستند و در تنگنای زمانی قرار دارند، حتی صادق‌ترین دانش‌آموزان نیز می‌توانند تصمیم بدی بگیرند.»
چالش ایجاد توازن بین کاربردهای مفید و مضر ChatGPT همچنان ادامه خواهد داشت، و این به همه ما بستگی دارد که پس از آن آموزش را دوباره تصور کنیم.
کورن گفت: “پنج سال دیگر، برای انجام این گفتگوها خیلی دیر خواهد بود.”
ماشینی که می‌تواند از نوشته‌های انسان تقلید کند یا کد کامل بنویسد، سؤالات زیادی در مورد معنای ایجاد، نوشتن و آموزش ایجاد می‌کند. ChatGPT این ظرفیت را دارد که هم فرآیند یادگیری را برای دانش آموزان ایجاد کند و هم از بین ببرد. این به همه ما بستگی دارد که اطلاعاتی را که دریافت می کنیم زیر سوال ببریم، از آنها به صورت خلاقانه و همچنین متفکرانه استفاده کنیم. در این مرحله، ChatGPT فرصت های بزرگی را برای دنیای آموزش ایجاد می کند، اما نمی تواند جایگزین آن شود.
“من تغییر را هیجان انگیز می دانم و دوست دارم ببینم همه چیز به کجا می رود. هایلند گفت: اگر ماشین زمان داشتم، 100 سال در گذشته نمی رفتم، 100 سال آینده می رفتم.
در 100 سال آینده، هوش مصنوعی می‌تواند تأثیرگذارترین رمان‌های تاریخ را بنویسد یا کدی بنویسد که موشک‌ها را به ماه می‌فرستد. تغییر می تواند ترسناک باشد، اما نباید چیز بدی باشد.
عکس از رالف اورداز از گتی ایماژ
