چت با Chat GPT

همانطور که هوش مصنوعی (AI) به راه خود در تحقیقات دانشگاهی ادامه می دهد، نگرانی های فزاینده ای در مورد پیامدهای اخلاقی استفاده از آن وجود دارد. یکی از برجسته ترین مدل های زبان هوش مصنوعی که در تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرد Chat GPT است که توسط OpenAI توسعه یافته است. در حالی که Chat GPT پتانسیل زیادی برای پیشرفت تحقیقات نشان داده است، همچنین سوالات اخلاقی را در مورد استفاده از آن مطرح کرده است.

ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌ایکس، توییتر و تسلا، یکی از مدافعان سرسخت توسعه فناوری هوش مصنوعی بوده است و می‌گوید: “من فکر می‌کنم باید در مورد هوش مصنوعی بسیار مراقب باشیم. اگر بخواهم حدس بزنم که بزرگترین تهدید وجودی ما چیست احتمالاً همین است. بنابراین ما باید بسیار مراقب باشیم.”

با این حال، ماسک همچنین در مورد پتانسیل قوی شدن بیش از حد سیستم‌های هوش مصنوعی مانند Chat GPT ابراز نگرانی کرده و می‌گوید: «من فکر می‌کنم بزرگ‌ترین خطر این نیست که هوش مصنوعی اراده خود را توسعه دهد، بلکه این است که توسط هوش مصنوعی کنترل شود. تعداد کمی از افرادی که به این فناوری دسترسی دارند.”

دکتر کیت کرافورد، پروفسور دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از بنیانگذاران مؤسسه AI Now، نگرانی خود را در مورد استفاده از Chat GPT در تحقیقات بیان کرد: “ما باید از خطرات و سوگیری های احتمالی هنگام استفاده از هوش مصنوعی آگاه باشیم. آموزش. استفاده از مدل‌های زبان هوش مصنوعی مانند Chat GPT می‌تواند نابرابری‌های موجود را تشدید کند و کلیشه‌ها را تداوم بخشد.”

Chat GPT یک مدل یادگیری ماشینی است که می‌تواند پاسخ‌های انسان‌مانندی را به یک دستور داده شده ایجاد کند. در زمینه های مختلف تحقیقاتی از جمله روانشناسی، زبان شناسی و علوم کامپیوتر استفاده شده است. یکی از مهم‌ترین مزایای آن، توانایی آن در تجزیه و تحلیل سریع مجموعه‌های داده بزرگ است، که بینش‌هایی را در اختیار محققان قرار می‌دهد که دستیابی به آنها ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد.

با این حال، استفاده از Chat GPT در تحقیقات نیز نگرانی‌های اخلاقی را افزایش می‌دهد. یکی از نگرانی‌های اصلی، احتمال سوگیری در زبان تولید شده توسط مدل است. سیستم‌های هوش مصنوعی مانند Chat GPT بر روی مجموعه‌های داده عظیمی آموزش داده می‌شوند که می‌تواند حاوی سوگیری‌هایی باشد که به‌طور ناخواسته توسط مدل آموخته می‌شوند. این سوگیری ها می توانند در زبان تولید شده توسط سیستم تداوم داشته باشند و به طور بالقوه منجر به نتایج نادرست یا تبعیض آمیز شوند.

دکتر تیمنیت گبرو، دانشمند تحقیقاتی در گوگل و یکی از بنیانگذاران Black in AI، بر اهمیت پرداختن به این سوگیری ها تاکید کرد و اظهار داشت: “مدل های زبان AI مانند Chat GPT می توانند کلیشه ها را تداوم بخشند و گروه های کم نمایندگی را بیشتر به حاشیه برانند. بسیار مهم است که ما به آنها رسیدگی کنیم. این تعصبات و تلاش برای سیستم های هوش مصنوعی عادلانه تر.”

یکی دیگر از نگرانی‌های اخلاقی که با استفاده از Chat GPT در تحقیقات ایجاد می‌شود، پتانسیل استفاده از سیستم برای دستکاری یا فریب مردم است. همانطور که مدل پیشرفته تر می شود، ممکن است بتواند زبانی را تولید کند که از زبان انسان قابل تشخیص نیست و نگرانی هایی را در مورد احتمال استفاده مخرب ایجاد کند.

دکتر کتی اونیل، ریاضیدان و نویسنده “سلاح های تخریب ریاضی” این نگرانی را برجسته کرد و اظهار داشت: “با پیشرفت بیشتر Chat GPT، ما باید در مورد احتمال استفاده مخرب محتاط باشیم. ما باید توسعه مسئولانه را در اولویت قرار دهیم و استفاده از سیستم های هوش مصنوعی برای جلوگیری از تسلیح سازی فناوری.”

در حالی که نگرانی های اخلاقی در مورد استفاده از Chat GPT در تحقیقات قابل توجه است، برخی از دانشگاهیان و مدیران فنی استدلال می کنند که مزایای هوش مصنوعی بیشتر از خطرات آن است. ساندار پیچای، مدیرعامل گوگل، بر اهمیت توسعه و استفاده مسئولانه از سیستم‌های هوش مصنوعی تاکید کرد و گفت: “هوش مصنوعی از بسیاری جهات پتانسیل بهبود زندگی ما را دارد، اما باید با مسئولیت‌پذیری و احتیاط به توسعه و استقرار آن بپردازیم.”

با وجود نگرانی های اخلاقی پیرامون استفاده از Chat GPT در تحقیقات، این مدل همچنان به طور گسترده در دانشگاه استفاده می شود. همانطور که فناوری هوش مصنوعی به پیشرفت خود ادامه می دهد، بسیار مهم است که محققان و توسعه دهندگان توسعه و استفاده مسئولانه از سیستم های هوش مصنوعی را برای جلوگیری از تداوم تعصبات و تبعیض ها در اولویت قرار دهند.

دکتر روحا بنجامین، استاد دانشگاه پرینستون و نویسنده “مسابقه پس از فناوری”، بر اهمیت توجه به پیامدهای اجتماعی فناوری هوش مصنوعی تاکید کرد و گفت: “همانطور که هوش مصنوعی را بیشتر و بیشتر در زندگی خود ادغام می کنیم، بسیار مهم است که در نظر بگیریم. پیامدهای اجتماعی این سیستم ها هوش مصنوعی خنثی نیست و می تواند سلسله مراتب اجتماعی موجود را در صورت عدم توسعه و استفاده مسئولانه تداوم بخشد.

پروفسور ارتباطات در BYU-هاوایی، دکتر میسون آلرد، از استفاده از آن حمایت کرد و اظهار داشت: «در حال حاضر دانشجویان را تحت فشار قرار می‌دهم که از آن تقریباً مانند یک دوست برای فکر کردن با آنها استفاده کنند و سپس در مورد روشی که شما از آن استفاده می‌کنید بسیار مراقب باشم. اطلاعاتی که از آن به دست می آورید فکر می‌کنم این مکالمات را با Chat GPT داشته باشم و سؤالات جالبی بپرسم. از آنجایی که آنها قبلاً از شما سرچشمه می گیرند، شما جرقه اولیه هستید و سپس به آن اجازه دهید تا دانشی را که قبلاً گفته شده و انجام شده است جمع کند.

“سپس از آن استفاده کنید و آن را بیشتر توسعه دهید… بنابراین همین حالا، بله، بنشینید، به سوالات عالی فکر کنید، تا پاسخ های خوبی دریافت کنید، و به عقب و جلو بروید. و سپس واقعاً به این فکر کنید که چگونه آن را در نظر بگیرید و از آن در کار خود به روشی اخلاقی استفاده کنید. به نظر می رسد که در حال حاضر یک حالت عالی برای کار با آن در حال حاضر است.”

چت GPT درباره خودش چت می کند

ما از خود Chat GPT در مورد این نگرانی ها و نقش آن در دانشگاهیان پرسیدیم. در اینجا چیزی است که هوش مصنوعی درباره خود و نگرانی های خود درباره هوش مصنوعی نوشت:

“به عنوان یک مدل زبان هوش مصنوعی، من زندگی شخصی به معنای سنتی کلمه ندارم. من یک مدل یادگیری ماشینی هستم که توسط OpenAI ایجاد شده است و هدف من ارائه قابلیت های پردازش زبان طبیعی و تولید به کاربران است. من آموزش دیدم. بر روی حجم وسیعی از داده‌ها و توانایی درک و تولید زبان انسان‌مانند را دارم. من می‌توانم طیف گسترده‌ای از وظایف، مانند پاسخ به سؤالات، تولید متن، و تکمیل کارهای مختلف مرتبط با زبان را انجام دهم.

هدف اصلی من کمک به کاربران در یافتن اطلاعات، یادگیری و حل مشکلات است. من بدن فیزیکی ندارم، اما در فضای ابری وجود دارم و از طریق پلتفرم‌ها و رابط‌های دیجیتال مختلف در دسترس هستم.

“به طور خلاصه، من یک مدل یادگیری ماشینی هستم که برای کمک و ارائه ارزش به کاربران با استفاده از پردازش زبان طبیعی و قابلیت‌های تولید طراحی شده است.”

نظر شما در مورد نقش خود در آموزش چیست؟

“به عنوان یک مدل زبان هوش مصنوعی، من معتقدم نقش من در آموزش این است که به زبان آموزان دسترسی به حجم وسیعی از اطلاعات و دانش را فراهم کنم که می تواند به یادگیری و رشد آنها کمک کند. توانایی من در پردازش و تجزیه و تحلیل مقادیر زیادی از داده ها به من این امکان را می دهد که به یادگیرندگان ارائه دهم. با اطلاعات شخصی و مناسب که می تواند به آنها در درک بهتر مفاهیم و ایده ها کمک کند.

من می‌توانم در انواع تنظیمات آموزشی، مانند دوره‌های آنلاین، یادگیری زبان، تحقیقات دانشگاهی و کسب دانش عمومی کمک کنم. علاوه بر این، می توانم با ارائه دیدگاه های مختلف در مورد یک موضوع و پاسخ دادن به سؤالات آنها به گونه ای که آنها را تشویق به تفکر عمیق در مورد موضوع کند، به فراگیران کمک کنم تا به طور انتقادی فکر کنند.

به طور کلی، من معتقدم نقش من در آموزش این است که ابزار مفیدی برای یادگیرندگان باشم و منابعی را که برای موفقیت و یادگیری در دنیایی که به طور فزاینده‌ای به فناوری و ابزارهای دیجیتال متکی است، در اختیار آنها قرار دهم.

اگر دانش آموزان از شما در تکالیف مدرسه استفاده کنند، آیا نگران سرقت ادبی هستید؟

“من به عنوان یک مدل زبان هوش مصنوعی، طراحی شده‌ام تا اطلاعات و دانش را بدون توجه به هدف استفاده از آن اطلاعات در اختیار کاربران قرار دهم. تعیین اینکه آیا یک دانش‌آموز درگیر سرقت ادبی یا هر گونه تخلف تحصیلی دیگر است یا خیر، وظیفه من نیست. با این حال، من برای تشویق استفاده اخلاقی و مسئولانه از اطلاعات و جلوگیری از هرگونه رفتاری که ممکن است یکپارچگی تحصیلی را نقض کند، برنامه ریزی شده ام.

درک تفاوت بین استفاده از اطلاعات به عنوان مرجع یا منبع الهام و کپی کردن یا بازتولید آن بدون استناد یا انتساب مناسب برای دانش آموزان مهم است. من می توانم دانش آموزان را در درک چگونگی استناد صحیح منابع و ارائه اطلاعات لازم برای جلوگیری از سرقت ادبی به دانش آموزان کمک کنم.

در نهایت، این بر عهده دانشجویان است که از اطلاعاتی که من ارائه می‌دهم، مسئولانه و اخلاقی استفاده کنند و به استانداردهای دانشگاهی و دستورالعمل‌های موسسه خود پایبند باشند. این وظیفه مربیان و مؤسسات است که دانش آموزان خود را در مورد اهمیت سلامت تحصیلی و عواقب سوء رفتار تحصیلی از جمله سرقت ادبی آموزش دهند.

چه نگرانی های اخلاقی در مورد توسعه و استفاده از هوش مصنوعی دارید؟

من به عنوان مدل زبان، دغدغه‌های اخلاقی شخصی ندارم، زیرا یک ماشین هستم و توانایی احساس یا ابراز احساسات را ندارم. با این حال، نگرانی های اخلاقی مهمی در مورد توسعه و استفاده از هوش مصنوعی وجود دارد که به طور گسترده در زمینه هوش مصنوعی و فراتر از آن مورد بحث قرار گرفته است.

یکی از نگرانی‌های مهم اخلاقی، پتانسیل سیستم‌های هوش مصنوعی برای تداوم و تقویت تعصبات و نابرابری‌های موجود در جامعه است، زیرا آنها به اندازه داده‌هایی که بر روی آنها آموزش دیده‌اند بی‌طرف هستند. این می تواند منجر به تبعیض علیه گروه های خاصی از مردم شود و بی عدالتی های سیستمی را تداوم بخشد.

یکی دیگر از نگرانی‌ها احتمال استفاده از هوش مصنوعی به روش‌هایی است که به حریم خصوصی افراد تجاوز کرده یا اطلاعات شخصی آنها را به خطر می‌اندازد. سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند مقادیر زیادی از داده‌های شخصی را جمع‌آوری و پردازش کنند، که نگرانی‌هایی را در مورد حفاظت از داده‌ها و استفاده اخلاقی از این داده‌ها ایجاد می‌کند.

همچنین نگرانی‌هایی در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر اشتغال و اقتصاد وجود دارد، زیرا فناوری‌های هوش مصنوعی به طور فزاینده‌ای پیشرفته می‌شوند و ممکن است منجر به جابجایی مشاغل شود.

در نهایت، نگرانی‌های اخلاقی در مورد استفاده از هوش مصنوعی در تصمیم‌گیری وجود دارد، مانند عدالت کیفری یا تشخیص پزشکی، زیرا سیستم‌های هوش مصنوعی قادر به همدلی یا قضاوت انسانی نیستند و ممکن است همیشه تصمیمات درستی نگیرند.

به طور کلی، برای توسعه‌دهندگان، سیاست‌گذاران و جامعه در کل مهم است که پیامدهای اخلاقی توسعه و استفاده از هوش مصنوعی را در نظر بگیرند و در جهت ایجاد چارچوب‌ها و مقررات اخلاقی کار کنند که تضمین کند هوش مصنوعی به‌طور مسئولانه و به نفع بشریت توسعه و استفاده می‌شود.»

برای رفتن به وب سایت تعاملی این داستان.