گفتگوی بین اعضای هیئت علمی برنامه نوشتن دوک تامپسون در مورد ChatGPT

در جلسه اخیر هیئت علمی برنامه نوشتن تامپسون (TWP)، اعضای هیئت علمی نویسندگی در مورد نگرانی ها و نظرات خود در مورد ChatGPT بحث کردند. آنچه در ادامه می آید خلاصه ای از موضوعات اصلی آن بحث است. به طور کلی، بحث با نگرانی رنگ آمیزی داشت اما با امید برجسته شد.

لطفاً توجه داشته باشید که این روایت خلاصه‌ای از بحث اعضای هیئت علمی TWP است و لزوماً نظرات همه اعضای هیئت علمی TWP را منعکس نمی‌کند.

نگرانی در مورد ChatGPT

نگرانی‌های زیادی در مورد ChatGPT وجود دارد، ابزار هوش مصنوعی جدید ایجاد شده توسط OpenAI، که از یک مدل زبان قدرتمند استفاده می‌کند که می‌تواند هر تعداد کار از نوشتن مقاله تا نوشتن و اشکال زدایی کد را انجام دهد. مهمترین آنها برای مربیان این است که دانش آموزان اگر برای انجام کار خود به ربات اعتماد کنند، یاد نخواهند گرفت. ارتباط، از جمله نوشتن، مهارتی است که دانش‌آموزان باید آن را بیاموزند و تمرین کنند تا بتوانند در آینده عوامل تغییر و رهبران موثری باشند. به طور خاص، در کلاس‌های Writing 101 در دوک، هدف ما ارائه پایه‌ای برای دانش‌آموزان برای یادگیری انواع جدید نوشتن، آماده‌سازی آنها برای شناسایی سؤالات مرتبط، و بیان استدلال‌های پیچیده در کار آینده‌شان، چه در داخل و چه در خارج از دانشگاه است. نوشتن اگر انجام نشود قابل تسلط نیست.

نگرانی آشکار دیگر سرقت ادبی است. امسال دوک از همه دانش‌آموزان سال اول خواست که یک ماژول یادگیری آنلاین «صداقت تحصیلی» را تکمیل کنند تا به دانش‌آموزان کمک کند تا سرقت ادبی را در میان سایر تخلفات بررسی کنند. تکیه بر ChatGPT و استفاده مستقیم از زبان از آن ممکن است به عنوان سرقت ادبی واجد شرایط باشد و اساتید باید راه‌های جدیدی را برای رسیدگی به این موارد با دانشجویان تعیین کنند. به عنوان دانشکده نویسندگی، ما علاقه مندیم که با دانشجویان و همکاران در تعریف مجدد اینکه سرقت ادبی در این دوره جدید چیست، کار کنیم. ما امیدواریم با دانش‌آموزان کار کنیم تا بفهمیم چگونه می‌توانیم از ChatGPT به عنوان یک ابزار استفاده کنیم و همچنین استفاده از آن را به عنوان یک عصا نظارت کنیم. لطفا بیا با ما صحبت کن!

اگرچه نگرانی‌های زیادی در مورد ChatGPT وجود دارد، احتمالاً یکی از ناامیدکننده‌ترین آنها فقدان و از دست دادن احتمالی تفکر هنری است. اگرچه، بله، نوشتار خوب ساختار دستوری و جمله ای درستی دارد، اما آنچه که بیشتر دارد فرآیند خلاقیت فردی، دیدگاه و تفکر است. نوشتن خوب همچنین به دانش‌آموزان پرشور کمک می‌کند تا ایده‌های جدید و جالب را بیان کنند و احساس موفقیت کنند. تکیه بر یک ابزار هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که نوشته زیبای فرد باهوش را به مجموعه ای از کلمات بدون فرد، بدون احساس، بدون ریتم، بدون آهنگ تبدیل کند. همانطور که نیک کیو در پاسخ به آهنگی که توسط ChatGPT به سبک نیک کیو نوشته شده است، تکیه بر هوش مصنوعی برای نوشتن در مورد تجربه انسانی بیان کرد که نوشتن برای ما انسان‌نماها چیست: «یک مبارزه خلاقانه معتبر، رویارویی نفس‌گیر با آسیب‌پذیری فرد. خطر ناک بودن، کوچک بودنش در برابر حس کشف تکان دهنده ناگهانی.» آیا ما آینده‌ای را بدون «انسانیت» در نوشته‌هایمان می‌خواهیم؟

با این حال، تکیه بیش از حد به ChatGPT، حتی در مراحل اولیه، می تواند جنبه های منفی خود را داشته باشد. خوب نوشتن مستلزم یادگیری نحوه ترکیب اطلاعاتی است که آموخته اید تا یک داستان بسازید. تکیه بیش از حد به ابزار هوش مصنوعی می تواند مانع از این روند شود.

به طور خلاصه، بسیاری از اساتید دریافتند که ChatGPT می تواند به عنوان ابزاری برای کمک به نوشتن استفاده شود. با توجه به عمر کوتاهی که تاکنون بر روی این کره خاکی داشته است، این فرصتی است برای دانشجویان تا نظرات خود را در اختیار ما قرار دهند. ما دانشجویان را تشویق می کنیم که با اساتید در مورد ChatGPT و هرگونه استفاده ممکن از آن صحبت کنند.

نظرات دیگر درباره ChatGPT از دانشکده نویسندگی

ماشین حساب ریاضی را از بین نبرد

وحشت در مورد استفاده از فناوری در کلاس درس جدید نیست. هنگامی که ماشین حساب برای اولین بار در کلاس های ریاضی استفاده شد، سطح مشابهی از هراس گسترده شد. با این حال، ماشین‌حساب‌ها نمی‌توانند به ما بگویند که چگونه یک مشکل را در ابتدا تنظیم کنیم، نتایج را تفسیر و انتقال دهیم، یا به ما شهودی بدهند که بدانیم چه زمانی یک پاسخ مزخرف است. نرم افزار یک ابزار است. چالش واقعی درک نحوه استفاده از آن است.

ChatGPT ممکن است به چیزی مشابه تبدیل شود و وظایف ابتدایی را انجام دهد تا نویسندگان بتوانند روی نگرانی های سطح بالاتر تمرکز کنند. برای استفاده از آن، باید نحوه عملکرد آن را درک کنیم و در حین استفاده از آن به طور انتقادی فکر کنیم. بنابراین، نیاز به گفتگو بین اساتید و دانشجویان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند تا یاد بگیریم چگونه از Chat-GPT به‌عنوان ابزاری که نوشتار و تفکر ما را ارتقا می‌بخشد، بهترین استفاده را انجام دهیم.

افکار برای دانشکده: پیمایش ChatGPT

بنابراین، ما به‌عنوان اساتیدی که از نوشتن در کلاس‌های خود استفاده می‌کنیم، چگونه ChatGPT را هدایت می‌کنیم؟

خوشبختانه، ممکن است ابزارهای بیشتری نسبت به آنچه در ابتدا فکر می‌کردیم برای شناسایی و جلوگیری از نوشتن از طریق ChatGPT داشته باشیم. یکی از دانش‌آموزان در پرینستون قبلا رباتی ایجاد کرده است که مربیان می‌توانند از آن برای تشخیص متن تولید شده توسط هوش مصنوعی استفاده کنند. اما مهم‌تر از تشخیص این است که این فرصت را برای تقویت و بازنگری رویکردهای آموزشی خود برای تسهیل توسعه نوشتاری و بهترین شیوه‌ها در کلاس درس در نظر بگیریم.

پرورش عشق به یادگیری

یکی از اهداف آموزشی که اکثر اعضای هیأت علمی دوک به اشتراک می گذارند، پرورش عشق به یادگیری در دانش آموزان است. عشق به یادگیری به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا فراتر از آزمون، فراتر از کلاس درس برتری پیدا کنند. یادگیری مادام‌العمر چیزی است که رهبران جامعه آینده، دیپلمات‌های بین‌المللی، مهندسان موفق، هنرمندان محترم و دانشمندان سازنده را می‌سازد.

آیا ChatGPT-3 یک میانبر برای یک مقاله است؟ آره. آیا این میانبری برای یادگیری یا تفکر در طول فرآیند نوشتن است؟ نه. یادگیری سخت است. نوشتن سخت است. به عنوان استاد نویسندگی، وظیفه ما این است که دانشجویان را از طریق این فرآیندهای دشوار راهنمایی کنیم و در آنها عشق به چالش را تقویت کنیم، به طوری که آنها خواهان میانبر نباشند، بلکه دانش و دیدگاه های خود را به اشتراک بگذارند. در حالی که این کار می تواند برای دانش آموزانی چالش برانگیز باشد که از یک بیماری همه گیر عبور کرده اند که در آن ممکن است در دبیرستان تمرین نوشتن با کیفیت را دریافت نکرده باشند، ما به عنوان اساتید این فرصت را داریم تا به این واقعیت ها بپردازیم و دانش آموزان خود را برای موفقیت آماده کنیم.

از جمله پرسپکتیو

یکی از اصول اصلی آموزش فراگیر ایجاد تعلق برای دانش آموزان در کلاس درس است. حمایت از دیدگاه دانش‌آموز و تشویق دانش‌آموزان به آوردن مثال‌های شخصی در نوشته‌های خود، زمانی که مربوط به زمینه انضباطی یا مناسبت نوشتن باشد، می‌تواند به آنها در ارتباط با مطالب کمک کند. مدل های اشتراک قدرت در کلاس های درس نیز از این مفهوم استفاده می کنند. با فراگیرتر کردن و تشویق کردن دیدگاه دانش‌آموز به درخواست‌های نوشتاری، ممکن است بتوانیم از وابستگی به Chat-GPT جلوگیری کنیم. این کار ممکن است برای اساتیدی که نوشتن STEM را آموزش می‌دهند، چالش‌برانگیزتر باشد، که می‌تواند شامل دیدگاه نویسنده ظریف‌تر باشد. با این حال، به طور کلی ChatGPT ممکن است دست ما را وادار کند که فراگیرتر باشد – و این یک نتیجه فوق العاده خواهد بود.

متنی کردن درخواست های نوشتن

Chat-GPT “با احساس صحبت نمی کند و به شیوه مردم “فکر نمی کند”، که ممکن است فرصتی برای تقویت ارزش دانش آموزانی باشد که به نوشتن خود اهمیت می دهند. ChatGPT اطلاعات را از منابعی در سراسر اینترنت می گیرد. با این حال، زمانی که دانش آموزان می نویسند، بر اساس دانش خود از یک موضوع می نویسند. بنابراین، با متنی کردن دستورهای نوشتن، ممکن است بتوانیم استفاده از ChatGPT را کاهش و/یا تشخیص دهیم. عباراتی که در اعلان‌های نوشتاری گنجانده شده است، مانند “بر اساس آنچه تاکنون در مورد این موضوع در این کلاس آموخته‌اید…” ممکن است دانش‌آموزان را تشویق کند که با استفاده از مجموعه دانش خود بنویسند و نه با استفاده از دانش شخص (یا چیز دیگری).

تمرکز صریح بر فرآیند

به طور کلی، مؤثرترین نوشته‌ها از تکالیف داربستی، با بازخورد از همتایان و اساتید، و با گذشت زمان برای بازنگری در اجزا و پیش‌نویس‌ها پدیدار می‌شوند. دانشکده می‌تواند بحث، پیش‌نویسی و بازبینی را در کلاس درس تسهیل کند و دانشجویان را تشویق کند تا از استودیوی نوشتن TWP بازدید کنند. همچنین می‌توانیم از دانش‌آموزان شواهدی مانند بازتاب‌های درجه‌بندی‌شده در مورد فرآیند نوشتن بخواهیم.

پیمایش در دنیای جدید با ChatGPT ممکن است از جهاتی چالش برانگیز باشد، اما همچنین ممکن است فرصت هایی را برای اساتید فراهم کند تا کلاس های درس خود را فراگیرتر کنند و نوشتن دانش آموزان را بیشتر بهبود بخشند. اگر ChatGPT را به‌جای تهدید به‌عنوان یک ابزار ببینیم، شاید (فقط شاید) دنیای آینده با ChatGPT، دنیایی با نویسندگان «خوب» بیشتر باشد. فقط زمان می تواند بگوید.

سارا پارسونز، هانا دیویس، رنه کاپوتو و میراندا ولش اعضای هیئت علمی برنامه نوشتن دوک تامپسون (TWP) هستند.