تصویر: برندن لینچ/آکسیوس
روانشناسان و دانشمندان علوم رفتاری شروع به مطالعه می کنند که چگونه استفاده از تولید کننده های متن و تصویر جدید مبتنی بر هوش مصنوعی بر خلاقیت، قضاوت و تصمیم گیری انسان تأثیر می گذارد.
تصویر بزرگ: GPT و سایر هوش مصنوعی‌های مولد به‌عنوان کاهش‌دهنده کار و سوپرشارژرهای بهره‌وری توصیف شده‌اند. دانشمندان و توسعه دهندگان در حال بررسی، تحریک، افشای و مقایسه توانایی ها و نقاط ضعف این ابزارها هستند. اما سؤالات به همان اندازه مهم در مورد اینکه دقیقاً چگونه می توانند بر مهارت ها و قابلیت های ما تأثیر بگذارند وجود دارد.
امکان هوش مصنوعی پیشرفته تر در محل کار مجموعه ای از سوالات را در مورد تأثیر آن بر قضاوت و تصمیم گیری انسان مطرح می کند. آنها عبارتند از:
خلاقیت: با عبارات مطمئن اما اغلب نادرست خود، هوش مصنوعی مولد، به ویژه آنهایی که تصاویر ایجاد می کنند، ممکن است در زمینه هایی که یک پاسخ لازم نیست و طیف وسیعی از احتمالات قابل قبول یا حتی مطلوب است، چیزهای بیشتری برای ارائه داشته باشد.
- اینا فرید، همکار من در Axios می نویسد: از این نظر، این می تواند “سکوی پرتابی برای خلاقیت” باشد.
تارا بهرند، که در دانشگاه پردو روانشناسی صنعتی-سازمانی مطالعه می کند، می گوید هوش مصنوعی همچنین می تواند بهره وری را در محیط کار بازتعریف کند.
- “اگر کسی بتواند 300 کلمه را با Chat GPT عطسه کند، شاید گفتن چیزی اصلی به بهره وری تبدیل شود.”
- قرار است کلیشه تولید کند و کلیشه در واقع ارزشمند نیست.»
- اما نوار خلاقیت یا اصالت ذهنی است، و ممکن است مشخص نباشد که چه چیزی خلاقانه در نظر گرفته می شود – برای مردم و برای هوش مصنوعی.
نفوذ: افراد اطراف ما می توانند تصمیمات و نتیجه گیری های ما را تحت تاثیر قرار دهند.
- با ورود هوش مصنوعی به محیط کار، یک سوال بزرگ این است: “تأثیرات اجتماعی که احتمالاً در کار با ChatGPT رخ می دهد چیست؟” گاوراو سوری، روانشناس تجربی و عصب شناس محاسباتی در دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو می گوید.
- اکثر مردم اکنون از آن استفاده نمی کنند، اما من فکر می کنم که این مشکل در راه است.
او به یک آزمایش کلاسیک در مورد چگونگی سازگاری مردم اشاره می کند: روانشناس اجتماعی مظفر شریف در دهه 1930 آزمایشاتی را در مورد هنجارهای اجتماعی و انطباق با استفاده از آنچه به عنوان اثر اتوکینتیک شناخته می شود انجام داد. اگر شخصی را در یک اتاق تاریک قرار دهند و نوری به او نشان داده شود، به نظر می رسد که با وجود ثابت بودن می پرد.
- شریف از افراد مورد مطالعه – به صورت جداگانه و سپس در گروه – خواست تا میزان حرکت نور را تخمین بزنند.
- او متوجه شد که در یک گروه، افراد از تخمین‌های دیگران برای اصلاح برآوردهای خود استفاده می‌کنند – آنها مطابقت دارند.
“اگر ما با یک عامل مصنوعی مانند صحبت کردن با همنوعان تعامل کنیم، این روند چگونه تغییر می کند؟” سوری می پرسد.
- “آیا آن شریک تعامل میزان ایستادن مردم در پشت یک ایده را تغییر می دهد؟”
اعتماد: وقتی از کسی پرسیده می شود که آیا کسی ترجیح می دهد تصمیمی با قضاوت انسان گرفته شود یا یک الگوریتم، اکثر مردم می گویند که انسان ها را ترجیح می دهند.
- کیارا لونگونی، دانشمند رفتارشناسی در دانشگاه بوستون، می‌گوید تا کنون، به نظر می‌رسد که مردم «بی اعتمادی کلی به ماشین‌ها و الگوریتم‌ها» دارند.
- جنیفر لاگ از دانشگاه جورج تاون با استناد به نتایج یک سری مطالعات توسط خود و همکارانش در یک مقاله کاری منتشر نشده، می‌گوید، وقتی از مردم درباره استفاده از قضاوت انسانی یا الگوریتمی برای پیش‌بینی‌های خاص سؤال می‌شود، توصیه‌های الگوریتمی را به توصیه‌های انسانی ترجیح می‌دهند. یافته ها از تحقیقات قبلی پشتیبانی می کند.
- لونگونی این سوال را مطرح می کند: “چگونه خواهد شد؟ تعامل با این مدل های بسیار پیچیده، درک ما از هوش مصنوعی را تغییر می دهد؟
محققین همچنین به این موضوع علاقه دارند که آیا مکالمه با یک ربات چت می تواند مانند چت با یک همکار الهام بخش باشد یا خیر، و اینکه آیا ایجاد مشترک با هوش مصنوعی، احساس معناداری کار را که Longoni در حال مطالعه است، تغییر می دهد یا خیر.
چه چیزی را تماشا کنیم: اگر ابزارهای هوش مصنوعی مولد بر تفکر انتقادی تأثیر بگذارند، یادگیری نحوه کار با آنها – از جمله نحوه ترغیب آنها به دریافت اطلاعات مورد نظر – می تواند به یک مهارت شغلی جدید در رزومه تبدیل شود.
نتیجه نهایی: سوری می‌گوید: «پرسیدن اینکه چگونه ChatGPT واکنش انسان به چیزها را تغییر می‌دهد، این دنیای جدید شجاعی است.
