OpenAI مدل زبان هوش مصنوعی (AI) خود را ChatGPT به دنیا معرفی کرده است. ChatGPT با کاربران به صورت مکالمه ای تعامل دارد تا در پاسخ به درخواست ها، متنی شبیه انسان ایجاد کند. موارد استفاده از این فناوری بالقوه مخرب به نظر می رسد بی حد و حصر است زیرا توانایی تولید متن در موضوعات مختلف از جمله پیش نویس قرارداد را دارد. به طور طبیعی، وکلا و غیر وکلا به طور یکسان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا ChatGPT به عنوان یک ابزار تنظیم قرارداد مفید است یا خیر.
در حالی که ChatGPT مطمئناً می تواند قرارداد ایجاد کند، توانایی آن برای انجام این کار به طور مؤثر و دقیق در این مرحله محدود است.
ابتدا، هنگام استفاده از ChatGPT برای تهیه پیش نویس قراردادها، مهم است که این اصل قدیمی را به خاطر بسپارید، “شما آنچه را که قرار داده اید به دست می آورید.” اهمیت اعلان وارد شده توسط کاربر این سرویس قابل اغراق نیست. تهیه پیش نویس قرارداد همیشه مستلزم درک عمیق مفاهیم و زبان حقوقی است. در حالی که ChatGPT از طریق الگوریتم‌های یادگیری ماشینی آموزش داده شده است که حجم وسیعی از متن، از جمله اسناد حقوقی را تجزیه و تحلیل می‌کند، اما فاقد درک دقیق مفاهیم حقوقی حقوقدانان است. این می تواند منجر به اشتباهات و ناهماهنگی در قراردادهایی شود که ایجاد می کند.
علاوه بر این، پیش نویس قرارداد مستلزم درک زمینه خاصی است که قرارداد در آن استفاده خواهد شد. قراردادی که برای یک موقعیت مناسب است ممکن است برای موقعیت دیگر مناسب نباشد، حتی اگر مفاهیم حقوقی زیربنایی یکسان باشند. در حال حاضر، ChatGPT به تنهایی توانایی درک زمینه خاص یک قرارداد معین را ندارد، که ممکن است منجر به قراردادهایی شود که با شرایط موجود مناسب نیستند.
مسئله دیگر استفاده از ChatGPT برای تهیه پیش نویس قرارداد این است که قراردادها اغلب نیاز به مذاکره و همکاری بین طرفین دارند. ChatGPT توانایی مذاکره یا همکاری را به همان روشی که انسان ها می توانند دارد، ندارد، که می تواند ایجاد قراردادهایی را که برای همه طرف های درگیر قابل قبول است، دشوار کند.
علی‌رغم این محدودیت‌ها، موقعیت‌هایی وجود دارد که ChatGPT ممکن است ابزار مفیدی برای تهیه پیش‌نویس قرارداد، حداقل به عنوان نقطه شروع باشد. اگر یکی از طرفین نیاز به ایجاد یک قرارداد ساده به سرعت داشته باشد و به وکیل دسترسی نداشته باشد، ChatGPT ممکن است بتواند یک قرارداد اساسی ایجاد کند که برای نیازهای آنها کافی باشد، اگرچه این به هیچ وجه راه حل ایده آلی نیست. به عنوان مثال، ما توانایی ChatGPT را برای ایجاد یک قرارداد اجاره ملک اجاره ای ساده آزمایش کردیم و ChatGPT به سرعت یک توافق نامه یک صفحه ای، 12 پاراگرافی و قالبی ایجاد کرد که شرایط کلیدی عمومی را که معمولاً در یک قرارداد اجاره صاحبخانه/مستاجر پیدا می شود، پوشش می دهد، مانند شرایط مربوط به تأخیر در پرداخت ها، سپرده های امنیتی، نگهداری و اجاره فرعی و غیره. با این حال، همانطور که انتظار می رفت، توافق نامه نمونه فاقد نکات ظریف یا شرایط دقیقی بود که این قرارداد را به یک قرارداد مناسب تبدیل می کرد.
به طور کلی، در حالی که ChatGPT توانایی ایجاد قراردادها را دارد، اثربخشی آن به دلیل فقدان تخصص قانونی، درک زمینه، و توانایی مذاکره و همکاری محدود است. هوش مصنوعی، به طور کلی، می‌تواند رشد تصاعدی در قابلیت‌های خود داشته باشد، بنابراین پیگیری پیشرفت ChatGPT برای رفع کاستی‌های فعلی آن با پیشرفت‌ها جالب خواهد بود. برای قراردادهای مهم، همیشه توصیه می شود با یک وکیل واقعی مشورت کنید که می تواند مهارت قانونی لازم و دانش مربوط به زمینه را ارائه دهد.
