در حالی که بیشتر نمایشنامه‌نویسان ماه‌ها یا سال‌ها را صرف نوشتن یک قطعه تئاتر می‌کنند، دانشگاه ولونگونگ کاری را سفارش داد که در چند دقیقه انجام شد.
Ten Strangers in a Room توسط وب سایت هوش مصنوعی (AI) ChatGPT نوشته شده است.
سپس این اثر توسط دانشجویان بازیگری دانشگاه تمرین شد و برای تماشاگرانی که پول پرداخت می کردند روی صحنه اجرا شد.
متیو پرست، همکار تئاتر دانشگاه ولونگونگ و کارگردان نمایش گفت: “این یک فرآیند سخت بود و در واقع یک فرآیند نوشتن درگیر بود که در آن ما با آن تعامل داشتیم تا به جایی که رسیدیم.”
قطعه قطعه، صحنه به صحنه، خلاصه سه پرده‌ای را که به ما داده بود پر کردیم و سعی کردیم تا حد امکان صادقانه به آن پایبند باشیم.»
خلاصه ای که به ChatGPT داده شد، نوشتن یک نمایشنامه درام سه پرده برای ده شخصیت بود.
چیزی که تولید کرد فیلمنامه پر پیچ و خم گروهی از غریبه ها بود که در حالی که برای یک مهمانی خانگی دور هم جمع شده بودند، درباره زندگی و علایق خود صحبت می کردند.
برخی از تحریکات ChatGPT توسط آقای پرست و شاگردانش اطمینان حاصل کرد که برخی از پیچ و تاب ها و توسعه شخصیت در فیلمنامه گنجانده شده است.
آقای پرست می‌گوید: «فکر می‌کنم چیزی که از آن ساخته شد، درام بدی بود، مثل یک نمایشنامه بد».
“زبان کاملا کلی و کلیشه ای است، شخصیت ها سطحی و توسعه نیافته هستند و تمام درام به نوعی برای شما به عنوان مخاطب گفته می شود.”
افشای کاستی های هوش مصنوعی
شارلوت لی، دانشجوی دانشگاه ولونگونگ، در این نمایشنامه نقش وکیلی را بازی می کرد که در موقعیت های اجتماعی دستکاری و کنترل می کرد.
او گفت در حالی که فیلمنامه منطقی بود، اما فاقد عمق بود.
او گفت: “هوش مصنوعی هرگز نمی تواند احساسات واقعی انسانی را منعکس کند.”
«این می‌تواند کاریکاتوری ایجاد کند که دقیقاً به شما بگوید چه احساسی دارد و شما آن تفاوت‌های ظریف را از دست می‌دهید، بنابراین ما می‌گوییم، نه نشان می‌دهیم.
فکر می‌کنم به‌عنوان یک بازیگر این امید را به من می‌دهد که نمایشنامه‌نویس‌ها به جایی نمی‌روند و هوش مصنوعی نمی‌تواند احساسات واقعی واقعی انسانی را منعکس کند.»
از درام تا کمدی
در حالی که نمایشنامه به صورت درام نوشته شده بود، دانش‌آموزان به زودی متوجه شدند که هر چه بیشتر به دیالوگی که ChatGPT به آنها داده شده بود متعهد می‌شدند، نمایش خنده‌دارتر می‌شد.
فیلمنامه مملو از صحبت‌های کوچک مودبانه بین غریبه‌ها است که چالشی مضاعف را به بازیگران اضافه می‌کند تا آن را با انتخاب شخصیت‌ها و تحویل خود به عهده بگیرند.
ساموئل نول دانشجو گفت: «چت GPT تصمیم گرفت به شخصیت من یک بیماری لاعلاج و سابقه جنایی بدهد – که بازی کردن با آن بسیار سرگرم کننده بود.
او گفت که تولید این نمایش یک چالش جالب و بینشی در مورد اینکه چگونه هوش مصنوعی می تواند بر دنیای تئاتر تأثیر بگذارد بود.
“کل روند صادقانه فقط خنده دار، خسته کننده و در پایان واقعا رضایت بخش بوده است، به طرز عجیبی، حتی اگر این یک نمایشنامه رضایت بخش نیست.”
