فشار برای انتشار یا از بین رفتن باعث شده است که برخی از محققان ناامید هزینه مقالات جعلی را برای تکمیل رزومه خود بپردازند.
بدتر از آن، برخی از این مقالات ساختگی در حال انتشار در مجلات علمی رسمی هستند.
یک برنامه کامپیوتری که برای شناسایی این مطالعات ساختگی طراحی شده است، نشان می دهد که تعداد زیادی از آنها در حال لغزش از گذشته بررسی همتایان هستند.
این مطالعه بهعنوان یک مقاله پیشچاپ منتشر شد و هنوز در انتظار بررسی همتایان است، اما اگر نتایج تأیید شود، بهطور جدی نگرانکننده است.
با استفاده از هوش مصنوعی، محققان کامپیوتری را آموزش دادند تا به دنبال چندین پرچم قرمز باشد که معمولاً در مقالات جعلی ارسال شده به مجلات علمی دیده می شود.
زمانی که این ابزار توانست پرچم های قرمز را با دقت 90 درصد تشخیص دهد، برای بررسی حدود 5000 مقاله علوم اعصاب و پزشکی منتشر شده در سال 2020 استفاده شد.
این ابزار 28 درصد را به عنوان احتمالاً ساختگی یا سرقت ادبی علامت گذاری کرد.
اگر این امر در مورد تمام 1.3 میلیون مقاله زیست پزشکی منتشر شده در سال 2020 صدق کند، بیش از 300000 مقاله علامت گذاری شده است.
همه این پرچمها واقعا جعلی نیستند، اما به شناسایی مشکوکترین مطالعاتی کمک میکنند که باید توسط بازبینها مورد بررسی دقیق قرار گیرند.
از هر 100 مقاله با پرچم قرمز که ابزار جدید شناسایی شد، حدود 63 مورد جعلی و 37 مورد معتبر بودند.
برنهارد سابل، روانشناس اعصاب از دانشگاه اتو-فون-گوریکه ماگدبورگ در آلمان، یکی از نویسندگان این مطالعه و سردبیر یک مجله عصب شناسی است.
او، مانند بسیاری دیگر، با افزایش اخیر اوراق جعلی مواجه بوده است. اما حتی سابل نیز از اعداد اولیه ابزار خود شوکه شد.
او گفت: «باورش خیلی سخت است علوم پایه.
سابل و همکارانش کارخانه های کاغذسازی را مقصر این فعالیت های کلاهبرداری می دانند. کارخانههای کاغذ خود را بهعنوان خدمات «پشتیبانی دانشگاهی» معرفی میکنند، اما در واقع، از هوش مصنوعی برای مقیاسبندی و فروش نشریات جعلی به محققان استفاده میکنند.
قیمت کاغذهای تقلبی می تواند از 1000 تا 25000 دلار آمریکا متغیر باشد.
کیفیت این مطالعات اغلب ضعیف است، اما به اندازه کافی خوب است که بتواند از نظر همتایان، حتی در مجلات معتبر، عبور کند.
ناشران می دانند که این یک موضوع جدی است که اعتبار آنها را تضعیف می کند. دانشمندان حتی نشریات را فریب داده اند تا مقالات جعلی خنده دار را بپذیرند تا توجه را به این مشکل جلب کنند.
گاهی اوقات، کارخانه های کاغذ تا آنجا پیش می روند که به ناشران برای پذیرش مطالعات جعلی آنها پول می دهند. در واقع، یک ایمیل ناخواسته با این ماهیت به سردبیر یک مجله باعث مطالعه جدید شد.
محققان می نویسند: «از آنجایی که تصور می شود مشکل هنوز کوچک است (تقریباً 1 از 10000 نشریه)، ناشران و جوامع آموخته تازه شروع به تنظیم رویه های ویرایشی، بررسی همتا و انتشار کرده اند.
با این حال، با وجود این واقعیت که تعداد گزارش ها در کارخانه های کاغذ در حال افزایش است، مقیاس واقعی انتشار جعلی ناشناخته است.
بین سالهای 2010 تا 2020، ابزار جدید افزایش 12 درصدی را در نرخ مقالات جعلی بالقوه منتشر شده توسط برخی از مجلات نشان داد.
کشوری که بیشترین تعداد تقلبیهای احتمالی را داشت، چین بود که بیش از نیمی از پرچمهای قرمز را به خود اختصاص داد. روسیه، ترکیه، مصر و هند نیز مشارکت کنندگان مهمی بودند.
محققان استدلال میکنند: «انتشار علم جعلی احتمالاً بزرگترین کلاهبرداری علمی در تمام دوران است، هدر دادن منابع مالی، کند کردن پیشرفت پزشکی و احتمالاً به خطر انداختن زندگیها».
و ظهور هوش مصنوعی مولد مانند ChatGPT فقط کلاهبرداری را بیشتر تهدید می کند.
محققان می گویند برای مقابله با این فناوری نوظهور و حفظ شهرت خود علم، به یک سیستم بررسی دقیق تر نیاز فوری است.
پیش چاپ در medRxiv.