22 مه 2023
شرکت فناوری آموزش تجاری در ایالات متحده به نام Chegg تا حدودی معادل مراکز آموزشی و آموزشی ما برای دانش آموزان مدرسه است. در سه ماهه چهارم سال 2022، پنج میلیون مشترک دانشجو و درآمد 200 میلیون دلاری را گزارش کرد. در تاریخ 1 مه، به دلیل هجوم گزارش شده ابزارهای زبانی تولید شده توسط هوش مصنوعی (AI) ارزش سهام در بورس نیویورک را یک میلیارد دلار از دست داد. مانند ChatGPT. ChatGPT که در نوامبر سال گذشته توسط OpenAI راه‌اندازی شد، دنیای اطلاعات دیجیتالی را در طوفان فرو برده است. مایکروسافت و دیگران در حال کار بر روی مدل های خود هستند. از جمله، دانش‌آموزان می‌توانند مستقیماً به این ابزارهای زبانی دسترسی داشته باشند تا پاسخ سؤالات خود را در متون دریافت کنند که می‌تواند به انجام تکالیف مدرسه و تکالیف کمک کند. پیرسون، شرکت چندملیتی edtech مستقر در بریتانیا نیز ضرر بازاری مشابه Chegg را گزارش کرده است.
نسخه کم فناوری کمک آموزشی دانش آموز در بنگلادش، مراکز آموزشی و آموزشی همه جا حاضر و دستگاه های آنالوگ آنها – کتاب های راهنمای تجاری و نوت بوک ها است. آموزش خصوصی و کتابهای راهنمای تجاری در واقع توسط مقامات آموزش و پرورش و حتی بسیاری از مربیان به عنوان شرور این قطعه به دلیل کیفیت پایین آموزش و نتیجه یادگیری دانش آموزان نامگذاری شده است. ادعا می شود که دانش آموزان به تکالیف مدرسه توجه نمی کنند یا کتاب های درسی خود را مطالعه نمی کنند. آنها کتاب های راهنما را حفظ می کنند تا برای امتحانات آماده شوند، در حالی که معلمان از تدریس در کلاس غافل می شوند و به دنبال تدریس خصوصی پردرآمدتر بعد از ساعت کاری می شوند. و البته فقط کسانی که توانایی پرداخت هزینه های خصوصی را دارند از این مزیت استفاده می کنند. ظاهراً، کسانی که می‌توانند هزینه‌های بالاتری را برای «بهترین» معلمان بپردازند، معلمان بیشتری را برای موضوعات مختلف جذب کنند، و «معروف‌ترین» مراکز مربیگری را انتخاب کنند، می‌توانند از نمرات امتحانی بالاتر، از جمله «معدل طلایی» مطلوب، مطمئن باشند.
قانون آموزش و پرورش بیش از یک دهه است که مورد بحث بوده و تکرارهای مختلفی را پشت سر گذاشته است. قانون، از جمله موارد دیگر، قرار است مراکز تدریس خصوصی و مربیگری را محدود کند. با این حال، نمی‌توان در مورد اینکه چه محدودیت‌هایی بهتر عمل می‌کنند و چگونه می‌توان آنها را اجرا کرد، توافقی حاصل نشد.
مقامات دستور داده اند که مراکز مربیگری دو هفته قبل از برگزاری آزمون SSC تعطیل شوند. یک گزارش خبری اخیر بنگلا نشان داد که دانش‌آموزان و معلمان در یک مرکز مربیگری در میمنسینگ پشت پرده‌های کشیده و کرکره‌های بسته پیدا شده‌اند. دانش‌آموزان گفتند که مشغول آماده‌سازی لحظه آخری برای آزمون‌های خود بودند و معلمان در آنجا بودند تا نکات مفیدی را به آنها بدهند. در این سناریو، چگونه می توان دانش آموزان یا معلمان را سرزنش یا تنبیه کرد؟
شناسایی تدریس خصوصی، مراکز مربیگری و کتابهای راهنما به‌عنوان منشأ مشکلات کیفی آموزش، منجر به درمان علائم بدون توجه به ریشه‌های بیماری می‌شود. مربیان خاطرنشان می کنند که عوامل واقعی شامل تعداد ناکافی معلمان و فقدان مهارت های حرفه ای است. ایجاد انگیزه و تشویق و حمایت حرفه ای از معلمان؛ امکانات و محیط آموزشی در مدرسه و کلاس درس؛ کیفیت و محتوای برنامه درسی و مواد آموزشی؛ و ماهیت و روش های ارزشیابی یادگیری دانش آموزان. اینها مسائل پیچیده و دشواری هستند که راه حل آسانی ندارند. اما نادیده گرفتن آنها و یافتن بزهای قربانی در جای دیگر نمی تواند راه حل باشد. بدیهی است که چرا دانش آموزان، والدین و معلمان به تدریس خصوصی و کتاب های راهنما متوسل می شوند باید مورد توجه قرار گیرد و دلایل این وابستگی باید کاهش یابد.
زمانی که برنامه‌ها و برنامه‌ها در این زمینه ضعف‌های اساسی و دیرپای سیستم را تشخیص می‌دهند، هوش مصنوعی و edtech می‌توانند به‌طور فراگیر برای دانش‌آموزان ما مفید باشند. یک دیدگاه جامع شامل عناصر اساسی معلمان ماهر، یادگیرندگان با انگیزه، آموزش مؤثر، محیط یادگیری مساعد، و تعامل اجتماعی حمایتی را نمی توان با هوش مصنوعی و edtech جایگزین کرد. اما می‌تواند فضایی برای تدریس خصوصی آنلاین و آفلاین و کتابهای راهنمای دیجیتال (و آنالوگ) و مواد آموزشی در این دیدگاه گسترده‌تر از یادگیری و آموزش وجود داشته باشد.
در سرتاسر کشورها، از جمله کشورهایی که دارای سیستم‌های آموزشی پیشرفته هستند، مراکز آموزشی و راهنماها، یادداشت‌ها و کتابهای کمکی برای موضوعات مدرسه و سایر موضوعات حرفه‌ای و شغلی و همچنین برای خودآموزی دارند. دانش آموزان اغلب از این موارد استفاده می کنند. تفاوت این است که اینها به عنوان جایگزینی برای تکالیف مدرسه و تدریس در کلاس در نظر گرفته نمی شوند، بلکه مکمل اتفاقاتی هستند که در مدرسه اتفاق می افتد. ما باید بپرسیم که چرا در مدارس ما اینطور نیست و چه باید کرد به جای تجویز سر بریدن به دلیل سردرد. همچنین پلتفرم‌های آموزش آنلاین و یادگیری وجود دارد که در سال‌های اخیر به سرعت رشد کرده‌اند.
شکاف خمیازه‌ای در دسترسی و استفاده از فناوری آموزشی بین کشورهای با درآمد بالاتر و پایین‌تر در طی تعطیلی مدارس ناشی از بیماری همه‌گیر به شدت نمایان شد. همچنین در داخل هر کشوری بین افرادی که از دسترسی به فناوری دیجیتال ممتاز هستند و دانش فنی دارند و کسانی که از این نظر محروم هستند، اختلاف زیادی وجود دارد.
هوش مصنوعی و یادگیری به کمک هوش مصنوعی با پیامدهای بنیادی برای جامعه و افراد اینجا هستند و تأثیرات عمیقی در سیستم های آموزشی خواهند داشت. مجله فورچون تخمین می زند که کسب و کار edtech و کلاس درس هوشمند در سطح جهان از 100 میلیارد دلار فراتر رفته است و به سرعت به رشد خود ادامه خواهد داد. Chegg، Pearson و شرکت‌های مشابه، مانند Byju’s در هند و Zuoyebang در چین مطمئناً راه‌هایی برای ایجاد استفاده از ChatGPT و سایر روش‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در مدل کسب‌وکار خود خواهند یافت.
علیرغم گسترش edtech و مزایای بالقوه آن، تجربه تاکنون نشان داده است که edtech (از جمله edtech مبتنی بر هوش مصنوعی) با دو چالش بزرگ روبرو است. اول، دسترسی به مزایای آن و بهره مندی از آن به شدت نابرابر باقی می ماند و نابرابری ها و نابرابری های موجود را در سیستم های آموزشی و در جامعه بزرگتر تقویت می کند. ثانیا، قدرت edtech در حوزه محدود یادگیری شناختی است. یادگیری و رشد اجتماعی، عاطفی و اخلاقی را نادیده می گیرد یا از آن غافل می شود. این جنبه‌های یادگیری، تعامل اجتماعی بین دانش‌آموزان و معلمان و بین همسالان را به‌عنوان عناصر ضروری فرآیند یادگیری می‌طلبد.
مفهوم‌سازی آموزش و یادگیری که دو چالش برابری و یادگیری کل‌نگر را شناسایی کرده و به آنها رسیدگی می‌کند، باید در ذهن سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیرندگان آموزش ریشه‌دار شود. زمانی که برنامه‌ها و برنامه‌ها در این زمینه ضعف‌های اساسی و دیرپای سیستم را تشخیص می‌دهند، هوش مصنوعی و edtech می‌توانند به‌طور فراگیر برای دانش‌آموزان ما مفید باشند. یک دیدگاه جامع شامل عناصر اساسی معلمان ماهر، یادگیرندگان با انگیزه، آموزش مؤثر، محیط یادگیری مساعد، و تعامل اجتماعی حمایتی را نمی توان با هوش مصنوعی و edtech جایگزین کرد. اما می‌تواند فضایی برای تدریس خصوصی آنلاین و آفلاین و کتابهای راهنمای دیجیتال (و آنالوگ) و مواد آموزشی در این دیدگاه گسترده‌تر از یادگیری و آموزش وجود داشته باشد.
دکتر منظور احمد استاد بازنشسته در دانشگاه براک، رئیس شبکه ECD بنگلادش، و معاون کمپین آموزش عمومی (CAMPE) است. نظرات بیان شده در این ستون متعلق به خود نویسنده است.
