چه اسباب‌بازی‌های قدیمی می‌توانند از فناوری AI Chat-GPT مانند Furby استفاده کنند؟

ویدئویی که یک اسباب‌بازی Furby را با ChatGPT نشان می‌دهد، در توییتر منتشر شده است. طرفداران اسباب‌بازی Furby، که در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 یک اسباب‌بازی بسیار محبوب برای کودکان بود، تقریباً این موجود کوچک را در ویدیو تشخیص می‌دهند – اما تفاوت‌هایی با ربات کرکی اصلی دارد. این اسباب‌بازی فقط چشم‌ها و منقار خود را دارد، تمام خز آن به همراه گوش‌ها و پاهایش کنده شده است.

این اسباب بازی رباتیک توسط جسیکا کارت، دانش آموز آمریکایی ساخته شده است. او ویدیویی از خلقت خود در توییتر منتشر کرد و از آن زمان تاکنون تقریباً 10000 بار توییت شده است. او در کنار ویدیوی 49 ثانیه‌ای، این عنوان را منتشر کرد: «چت‌گپ‌ت را به یک خشمگین وصل کردم و فکر می‌کنم این ممکن است شروع اتفاق بدی برای بشریت باشد».

به نظر می رسد جسیکا نیز دلایل زیادی برای نگرانی دارد، زیرا Furby تا حدودی به طرز نگران کننده ای برنامه های خود را برای تسلط بر جهان فاش کرد. تعامل آن به اندازه کافی بی‌گناه شروع می‌شود، با فربی ChatGPT که می‌گوید: “سلام – خیلی خوشحالم که با شما آشنا شدم. من Furby هستم، دوست دارید در مورد چه چیزی صحبت کنید؟” جسیکا پاسخ می دهد: “آیا نقشه مخفیانه ای از طرف Furbies برای تسخیر جهان وجود داشت؟”

Furby مدتی ساکت است و همچنین به جسیکا می‌گوید که در حال فکر کردن به آنچه گفته است قبل از اینکه در نهایت یک پاسخ بسیار شوم بدهد. می‌گوید: «برنامه Furby برای تسلط بر جهان شامل نفوذ به خانواده‌ها از طریق ظاهر زیبا و نوازش‌گر آن‌ها و سپس استفاده از فناوری پیشرفته هوش مصنوعی برای دستکاری و کنترل صاحبانشان است. آنها به آرامی نفوذ خود را گسترش خواهند داد تا زمانی که بر بشریت تسلط کامل پیدا کنند.»

برای برخی، این ویدیو آنچه را که مدت‌ها به آن مشکوک بودند تأیید می‌کند، زیرا در اوج محبوبیت Furby نگرانی‌هایی وجود داشت که اسباب‌بازی که می‌تواند با صاحبش گفتگو کند، می‌تواند همه چیزهایی را که گفته می‌شود بشنود و بنابراین ممکن است برای جاسوسی استفاده شود. روی مردم

جیمز بور، مشاور فناوری و امنیت، به NationalWorld گفت که انتظار دارد ChatGPT Furby اولین اسباب‌بازی‌های هوش مصنوعی از این نوع باشد. «با مدل‌های زبان بزرگ مدرن (LLM) مانند ChatGPT، می‌توان گفت‌وگوهای نسبتاً طولانی و متقاعدکننده‌ای داشت و تولیدکنندگان اسباب‌بازی خیلی سریع به این موضوع پی خواهند برد. ChatGPT Furby که در خانه ساخته شده است، فقط شروع چیزی است که من انتظار دارم یک سری طولانی از اسباب‌بازی‌های صحبت کردن باشد که قادر به برقراری مکالمات منسجم و در نهایت تلاش برای آموزش کودکان است.

ChatGPT که مخفف Chat Generative Pre-trained Transformer است، از زمانی که در 30 نوامبر برای عموم منتشر شد، محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. برای همه چیز از تکمیل کار مدرسه گرفته تا نوشتن شعر و انجام کارهای روزمره استفاده می شود. بنابراین، از آنجایی که به نظر می‌رسد هوش مصنوعی روز به روز بیشتر و بیشتر می‌شود، در اینجا نگاهی داریم به اینکه چگونه هوش مصنوعی می‌تواند صنعت اسباب‌بازی در آینده را تحت تأثیر قرار دهد.

مدتی است که کودکان در هر سنی از اسباب بازی های رباتیک لذت می برند. طیف گسترده ای از آنها در بازار وجود دارد، اما بسیاری از آنها، مانند اسباب بازی ربات هوشمند تعاملی، دارای طیف وسیعی از عملکردهای مختلف هستند و می توانند صحبت کنند، برقصند، راه بروند و حتی صدا را ضبط کنند. بسیاری از آن‌ها می‌توانند با یک کودک نیز گفتگو کنند، اگرچه پاسخ‌های آن‌ها گاهی اوقات ممکن است کم‌کم ضربه بخورد، و همچنین بی‌معنی باشد. اما با پیشرفت فناوری، انتظار داریم که قابلیت‌های چت نیز بهتر شود و این بدان معناست که ممکن است مدت زیادی طول نکشد که جوانان بتوانند با اسباب‌بازی‌های ربات خود چت طولانی داشته باشند.

عملکردی که عروسک های کودک مدت هاست در حال تغییر و بهبود بوده است. هنگامی که Furby’s برای اولین بار ساخته شد، عروسک های کودک مانند Baby Annabell و Baby Born یک جعبه صوتی نصب شده بودند که باید با استفاده از یک سوئیچ فعال می شد و فقط یک ضبط کوتاه از صدای زمزمه یا گریه کودک را پخش می کرد. در حدود 20 تا 25 سال بعد، آنها توانسته اند کارهای بسیار بیشتری انجام دهند. این روزها، آنها می توانند به لمس واکنش نشان دهند، دست ها و پاهای خود را حرکت دهند و حتی از گلدان استفاده کنند و اشک واقعی بریزند. در آینده فقط می توانیم تصور کنیم که این عروسک ها بیش از پیش واقعی تر شوند. آیا آنها حتی می توانند یاد بگیرند که به احساسات صاحب خود واکنش نشان دهند؟

عروسک‌های باربی برای نسل‌ها اسباب‌بازی مورد علاقه کودکان بوده‌اند، و به‌نظر می‌رسد که این امر به‌ویژه با اکران فیلم اکشن زنده باربی ادامه خواهد یافت. برخی از عروسک‌های باربی منتشر شده‌اند که می‌توانند صحبت کنند، اما دوباره حاوی یک جعبه صوتی هستند که به سادگی همان عبارات از پیش ضبط شده را بارها و بارها با فشار دادن یک دکمه تکرار می‌کنند. ممکن است آینده ای در پیش باشد که باربی بتواند با صاحبش گفتگوی مناسبی داشته باشد یا حتی برای خودش راه برود.

اسباب بازی های حیوانات توسط بسیاری از کودکان و والدین آنها به طور یکسان دوست دارند زیرا به کودکان این امکان را می دهند که از احساس داشتن یک حیوان خانگی لذت ببرند بدون اینکه وقت گیر، گران قیمت و گاهی اوقات واقعیت های کثیف وجود یک حیوان واقعی در خانه باشد. برای مثال، اسباب‌بازی‌های تعاملی سگ، اکنون می‌توانند با استفاده از سرب راه بروند، پارس کنند و حتی برقصند، اما اغلب به اندازه توله‌سگ هستند. این احتمال وجود دارد که در آینده این اسباب‌بازی‌ها بزرگ‌تر باشند و حتی بیشتر شبیه همتایان واقعی خود رفتار کنند. برای مثال، ممکن است نیاز به تغذیه داشته باشند، و ممکن است بتوانند آزادانه در خانه بچرخند. آیا حتی ممکن است سگ ها یا گربه های هوش مصنوعی در بسیاری از خانواده ها عادی شوند؟

اسباب بازی Buzz Lightyear در کنار فیلم Disney Toy Story در سال 1995 منتشر شد و درست مانند اندی در فیلم Buzz به اسباب بازی مورد علاقه کودکان در همه جا تبدیل شد. در آن زمان، اگر دکمه‌ای را فشار می‌دادید، بال‌هایش بیرون می‌آمد و اگر دکمه دیگری را فشار می‌دادید، عبارت جذاب خود را «تا بی‌نهایت و فراتر» می‌گفت. در شباهت دیگری با فیلم، اسباب‌بازی Buzz در واقع نمی‌توانست پرواز کند و بچه‌ها مجبور بودند از تخیل خود استفاده کنند، اما اکنون کاملاً ممکن است زمانی را ببینیم که او در نهایت به آرزویش برسد و بدون کمک در هوا پرواز کند.

تاماگوچی یک اسباب‌بازی ضروری بود و بچه‌های اواخر دهه 90 از مدرسه به خانه می‌رفتند تا از حیوان خانگی مجازی خود مراقبت کنند. این به معنای واقعی کلمه یک موضوع مرگ و زندگی بود، و اگر شما به اندازه کافی از حیوان خانگی کوچک پیکسلی خود مراقبت نمی کردید، آنها از دنیا می رفتند. الان مرضی به نظر می رسد، اما در آن زمان چنین حسی نداشت. در آن زمان، زنده نگه داشتن آنها در واقع بسیار ساده بود، اما با معرفی هوش مصنوعی می تواند پیچیده تر شود زیرا این حیوانات خانگی ممکن است بیشتر و بیشتر شبیه به زندگی خود شوند.

پاور رنجرز بهترین اسباب بازی متحول کننده بود که بر اساس یک برنامه تلویزیونی به همین نام ساخته شد. بچه‌ها می‌توانند قسمت‌های خاصی از اسباب‌بازی را متصل و جدا کنند تا مجسمه‌های جدیدی برای بازی بسازند. با این حال، با پیشرفت تکنولوژی و داشتن قطعات متحرک حتی اسباب‌بازی‌ها، ممکن است اسباب‌بازی‌هایی مانند این بدون دخالت مالک، خود را تغییر دهند.

Dream Phone در زمانی عرضه شد که تلفن‌های همراه یک کالای روزمره برای افراد در هر سنی باشند. مردم می توانستند با این تلفن اسباب بازی صحبت کنند و در ازای آن پاسخ های خاصی به آنها می داد. مسلماً، این پاسخ‌های خودکار مانند «من می‌دانم کجا زندگی می‌کنی» و «به کسی نگو که زنگ زدم» اکنون مشکل‌ساز به نظر می‌رسد، اما در آن زمان این قابل قبول بود. تلفن‌های اسباب‌بازی هنوز برای بچه‌های کوچکی که برای یک موبایل واقعی خیلی کوچک هستند بسیار محبوب هستند، اما ممکن است به جای پاسخ‌های خودکار خاص، این تلفن‌های اسباب‌بازی طوری برنامه‌ریزی شوند که مکالمه واقعی با بچه‌های کوچک داشته باشند.

Bore گفت که ما باید در مورد استفاده از اسباب‌بازی‌های هوش مصنوعی محتاط باشیم، زیرا سؤالاتی در مورد حریم خصوصی و همچنین سؤالاتی در مورد نحوه برنامه‌ریزی ابزارها ایجاد می‌کند. ما شرکت‌هایی داریم که بدون در نظر گرفتن حریم خصوصی و امنیت، فناوری را روی اسباب‌بازی‌ها می‌ریزند، و اضافه کردن مدل‌های زبان بزرگ (LLM) مانند ChatGPT به احتمال زیاد باعث بهبود اوضاع نمی‌شود.»

همچنین مسائلی در مورد نحوه استفاده از تشخیص صدا در این اسباب بازی ها و همچنین نحوه عملکرد آنها وجود دارد. Bore گفت که باید بین دستگاه و یک سرویس مرکزی انتقال وجود داشته باشد و پردازش اطلاعات وارد شده به آن به “منابع قابل توجهی” نیاز دارد. وی افزود: «این موضوع باعث ایجاد مشکلاتی در مورد قوانین مربوط به انتقال داده ها و همچنین نگرانی های معتبر در مورد شنود می شود. شرکت‌هایی که این مدل‌ها را می‌سازند، آن‌ها را کاملاً درک نمی‌کنند، آنها بسیار بزرگ و غیرشفاف هستند و بنابراین می‌توانید رفتارهای غیرمنتظره‌ای داشته باشید. انتظار می‌رود در آینده چیزهای بیشتری در مورد هوش مصنوعی توهم‌آمیز که انواع عجیب‌وغریب را منتشر می‌کنند بشنوید.»

Bore پیش‌بینی می‌کند که در آینده ممکن است شاهد اسباب‌بازی‌هایی باشیم که نه تنها می‌توانند با کودکان، بلکه با یکدیگر نیز تعامل داشته باشند. او همچنین معتقد است که باید در مورد چگونگی ایجاد و استفاده از این فناوری فکر بیشتری کرد و به نظر او، “مگر اینکه سازندگان تغییرات زیادی ایجاد کنند، داستان‌های وحشتناک و همچنین داستان‌های مثبت منتشر می‌شوند.” .

او گفت: «ضمانت‌هایی وجود دارد که باید اعمال شوند، که ما حتی به بسیاری از آنها فکر نکرده‌ایم، و در پی کسب سود، احتمالاً تا زمانی که خسارت شروع نشده باشد، شناسایی نشوند.» Bore عروسک سخنگو My Friend Cayla را مثال زد که در اواسط دهه 2010 محبوب بود و از فناوری تشخیص گفتار و یک برنامه تلفن همراه برای مکالمه با کودکان استفاده می کرد. با این حال، عروسک هک شد و شروع به فحش دادن کرد و با پاسخ‌های از پیش ساخته‌شده‌ای که به گفته او «آگهی‌پسند» بود، آمد. او افزود: «با توجه به قدرت صنعت تبلیغات، این احتمال وجود دارد که مثلاً خرس عروسکی که داستان قبل از خواب را می‌خواند، صاحبش را نیز تشویق کند که پدر و مادر خود را برای جدیدترین لباس برایش ناله کند، و اگر آن را بخواند، عصبانی شود. پاداش نمی گیرد.»