اگر فیلمی مانند The Terminator به ما نشان داده باشد، این است که سیستم های هوش مصنوعی ممکن است روزی خودآگاه شوند و ویران کنند. اما تا زمانی که Skynet خودآگاه شود، بیایید از اسباب بازی هوش مصنوعی که به سرعت بخشی از زندگی روزمره ما می شود لذت ببریم. برخی از کارمندان سامسونگ اخیراً دریافتند که بازی با مدل‌های هوش مصنوعی مانند ChatGPT ممکن است عواقب غیرمنتظره‌ای داشته باشد. این کارمندان از ChatGPT برای کار استفاده می کردند و داده های حساس مانند کد منبع و صورتجلسه را به اشتراک می گذاشتند. این حادثه به دلیل ترس از اینکه ChatGPT پس از آموزش در مورد داده ها، داده ها را برای عموم فاش کند، به عنوان “نشت داده” برچسب گذاری شد. در پاسخ، بسیاری از شرکت‌ها اقداماتی را انجام دادند، مانند ممنوع کردن یا محدود کردن دسترسی، یا ایجاد سیاست‌های افشای داده‌های ChatGPT.
ابتدا اجازه دهید در مورد عادات آموزشی ChatGPT صحبت کنیم. اگرچه ChatGPT در حال حاضر روی داده های کاربر آموزش نمی بیند (آخرین جلسه آموزشی آن در سال 2021 بود)، خط مشی داده آن برای دسترسی غیر API می گوید ممکن است از داده های ارسالی برای بهبود مدل های هوش مصنوعی خود استفاده کند. به کاربران در مورد به اشتراک گذاری اطلاعات حساس هشدار داده می شود، زیرا درخواست های خاصی را نمی توان حذف کرد. خط‌مشی داده‌های دسترسی API متفاوت است و بیان می‌کند که داده‌های مشتری برای آموزش/تنظیم مدل استفاده نمی‌شود، اما برای نظارت بر سوء استفاده و سوء استفاده تا 30 روز نگهداری می‌شود. دسترسی API به دسترسی از طریق API ChatGPT اشاره دارد که توسعه دهندگان می توانند آن را در برنامه ها، وب سایت ها یا خدمات خود ادغام کنند. دسترسی غیر API به دسترسی به ChatGPT از طریق وب‌سایت اشاره دارد (برای سادگی، اجازه دهید روی دسترسی غیر API تمرکز کنیم. همچنین فرض می‌کنیم که ChatGPT هنوز در مورد داده‌های کاربر آموزش ندیده است – اما مانند سارا کانر که در مورد روز داوری به ما هشدار می‌دهد، ما می‌دانید که در راه است. تجزیه و تحلیل ما عمدتاً بر ChatGPT متمرکز است. همانطور که در زیر ذکر شد، این تجزیه و تحلیل ممکن است بر اساس یک خط‌مشی استفاده معین از یک ربات چت تغییر کند.
این وضعیت این سؤال فلسفی کلاسیک را به ذهن متبادر می کند: اگر درختی در جنگل بیفتد و کسی در اطراف نباشد که آن را بشنود، آیا صدا می دهد؟ در دنیای مبتنی بر هوش مصنوعی، ممکن است آن را اینگونه بیان کنیم: اگر اسرار خود را با یک مدل زبان هوش مصنوعی مانند ChatGPT در میان بگذاریم، اما اطلاعات بلااستفاده باقی بماند، آیا به عنوان افشای اسرار تجاری یا افشای عمومی یک اختراع به حساب می‌آید؟
افشای ایده های قابل ثبت
برای اینکه بفهمیم آیا افشای جزئیات اختراع در ChatGPT طبق قانون ثبت اختراع، افشای عمومی است، باید ببینیم که آیا می‌توان آن را به عنوان توضیحات در یک نشریه چاپی، استفاده عمومی یا فروش عمومی طبقه‌بندی کرد. هشدار اسپویلر: به اشتراک گذاری جزئیات اختراع با ChatGPT به عنوان استفاده عمومی یا فروش به حساب نمی آید.
برای اهداف ثبت اختراع ایالات متحده، “نشر چاپی” هرگونه ارتباطی است که:
- به صورت ثابت و دائمی ظاهر می شود،
- در دسترس عموم است (مانند یک مقاله مجله علمی یا نامه ای به یک دوست بدون تعهدات محرمانه)، و
- یک اختراع را با جزئیات کافی توصیف می کند تا کسی که در این زمینه مهارت دارد بتواند آن را تکرار یا استفاده کند (یعنی فعال کردن).
اگرچه افشای ChatGPT ممکن است به صورت ثابت و دائمی باشد، اما به صراحت عمومی نیست زیرا مدل هنوز بر روی داده ها آموزش ندیده است. با این حال، داده ها بدون تعهدات محرمانه به اشتراک گذاشته شد و ممکن است برای آموزش های آینده مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین می تواند عمومی در نظر گرفته شود.
به دلیل ارسال قطعه کد یا درخواست از ChatGPT برای بازنویسی بخش پس زمینه درخواست ثبت اختراع، کمی عصبی هستید؟ نترس! تا زمانی که شرط فعال سازی برآورده نشده باشد، ممکن است ایمن باشید. برای اینکه قابلیت ثبت اختراع تحت تأثیر قرار گیرد، افشا باید به اندازه کافی دقیق باشد تا فردی ماهر در این زمینه بتواند اختراع را تکرار یا استفاده کند. این امر از برچسب گذاری برخی چکیده ها، مقالات و موارد مشابه به عنوان افشای عمومی جلوگیری می کند. بنابراین، اگر اطلاعات کافی برای برآورده کردن الزامات فعال‌سازی را به اشتراک گذاشته‌اید، افشای شما در ChatGPT می‌تواند عمومی در نظر گرفته شود، حتی اگر برای آموزش مدل استفاده نشده باشد. برای رفع اشتباه خود نیازی به کشیدن یک شیرین کاری به سبک ترمیناتور در زمان سفر ندارید. خوشبختانه، ایالات متحده یک مهلت یک ساله از تاریخ افشای عمومی دارد، اگرچه این در کشورهای دیگر متفاوت است.
اسرار تجارت
قلب وضعیت یک اسرار تجاری محرمانه بودن آن است. در حالی که نیازی به رازداری مطلق نیست، اما سپردن اطلاعات محرمانه به یک چت ربات هوش مصنوعی برای حفظ رازداری غیرمعمول به نظر می رسد. اینکه آیا چنین افشایی وضعیت اسرار تجاری را از بین می برد یا خیر بستگی به شرایط دارد و دادگاه ها هنگام رسیدگی به افشای آنلاین به نفع هر دو طرف رای داده اند.
یک پرونده اخیر از یک دادگاه منطقه ای فلوریدا بینش هایی را ارائه می دهد. دادگاه در عجله کنید خانواده برگشت پذیر Tr. مقابل فرانکل, 8:18-cv-2869-CEH-CPT (MD Fla. 3 ژانویه 2023) دریافت که اسرار محرمانه تجاری ادعایی وضعیت محرمانه بودن خود را از دست نداده اند، حتی اگر در اسناد الکترونیکی عمومی دادگاه پست شده باشند. بخش قابل توجه تصمیم دادگاه، تحلیل آن از موضوع افشا است.
دادگاه اعلام کرد که انتشار عمدی مطالب، وضعیت اسرار تجاری آن را از بین می برد. با این حال دادگاه خاطرنشان کرد:[p]انتشار در اینترنت لزوماً راز را از بین نمی برد اگر انتشار به اندازه کافی مبهم یا گذرا یا محدود باشد به طوری که به طور کلی برای افراد مربوطه شناخته نشود، به عنوان مثال، رقبای بالقوه یا سایر افرادی که اطلاعات برای آنها ارزش اقتصادی دارد. “
دادگاه همچنین در تحلیل خود به ملاحظات مهم دیگری اشاره کرد – اینکه آیا شواهدی وجود دارد که اطلاعات، اگرچه در دسترس عموم است، واقعاً توسط اشخاص ثالث مشاهده شده یا به شکل دیگری منتشر شده است. دادگاه توضیح داد که اگرچه از نظر فنی عمومی بود، (1) اسرار تجاری ادعا شده برای رقبای شاکیان به راحتی قابل دسترسی یا یافتن نبود. (2) مردم بدون اطلاع از شماره پرونده و محل این اقدام نمی‌توانستند به هیچ سندی روی سند دسترسی داشته باشند و (3) اسرار تجاری ادعا شده بدون برچسب بوده و در داخل یک ورودی اسناد حاوی 28 پیوست قرار دارند.
این دفاع «سوزن در انبار کاه» پارادوکس گربه شرودینگر را تداعی می‌کند و این سوال را مطرح می‌کند: آیا یک اسرار تجاری زنده، مرده، یا در برزخ یک بار به ChatGPT ارسال شده است؟ تا زمانی که مدل بر روی داده ها آموزش داده نشود، در دسترس عموم باقی می ماند اما توسط اشخاص ثالث قابل مشاهده یا انتشار نیست. بنابراین، می توان استدلال کرد که تحت فرانکل، داده های ارسال شده به ChatGPT ممکن است همچنان یک راز تجاری در نظر گرفته شود. باز هم یادآوری این نکته مهم است که هیچ تضمین ضمنی یا صریح محرمانگی برای داده های ارائه شده به ChatGPT وجود ندارد. این به این دلیل است که شرایط خدمات به صراحت بیان می کند که داده ها ممکن است برای آموزش های آینده استفاده شوند. بعلاوه، شرایط خدمات بر یک شرط محرمانه بودن یکجانبه تأکید می کند که فقط کاربر را ملزم می کند، در حالی که ChatGPT هیچ تعهدی برای محرمانه نگه داشتن ورودی یا محتوای کاربر (فراتر از تعهدات حفظ حریم خصوصی) ندارد.
علاوه بر این، هنگامی که مدل داده‌ها را «یاد می‌گیرد»، لزوماً قابل دسترس‌تر یا قابل کشف‌تر نمی‌شود. با توجه به حجم گسترده داده های آموزشی، عموم مردم باید از ChatGPT یک سوال خاص برای کشف راز بپرسند. نوع اسرار تجاری ارسال شده به ChatGPT نیز مهم است، زیرا اسرار خاصی، مانند دستور تهیه یک نوشیدنی غیرالکلی محبوب، ممکن است بیشتر از سایرین در دسترس باشد، مانند فهرست مشتریان یک شرکت.
درسی که می‌توانیم از این مورد بیاموزیم این است که «محرمانه بودن» اطلاعات ممکن است با شرایط اطراف و ماهیت افشا تعیین شود، نه صرفاً اینکه اطلاعات به صورت آنلاین پست شده است. در حالی که ChatGPT محرمانه بودن اطلاعات ارسالی از طریق دسترسی غیر API را تضمین نمی کند، ممکن است تا زمانی که مدل بر روی آن آموزش داده نشود، اطلاعات ممکن است از عموم مخفی بماند. حتی پس از آن، کشف راز تجاری ممکن است به همان اندازه چالش برانگیز باشد که یک الماس مجازی در خشن پیدا کنید.
غذای آماده
عاقلانه نیست که در هنگام ایجاد خط مشی افشای خود به این امید اعتماد کنید که داده های شما (راز تجاری یا اختراع) هرگز کشف نشوند. همیشه خطراتی مانند هکرهای خارجی یا اشکالات رایانه ای وجود دارد که می تواند اطلاعات شما را افشا کند. به عنوان مثال، مواردی وجود داشته است که کاربران گزارش داده اند که تاریخچه چت سایر کاربران را مشاهده کرده اند. بنابراین، مهم است که هنگام به اشتراک گذاری اطلاعات حساس با مدل های هوش مصنوعی مانند ChatGPT احتیاط کنید تا از عوارض قانونی احتمالی جلوگیری شود.
برای اطمینان از محرمانه ماندن داده‌ها، ممکن است برای شرکت‌ها توصیه شود که طرح‌های طبقه‌بندی داده‌ها را برای شناسایی اطلاعات قابل اشتراک‌گذاری و بررسی توافق‌نامه‌ها، سیاست‌ها و قراردادهای فروشنده برای حفاظت از داده‌های حساس اجرا کنند.
علاوه بر این، شرکت‌ها می‌توانند شیوه‌های امنیت داده‌های فیزیکی و دیجیتالی را ارزیابی کرده و اقدامات حفاظتی را با رعایت حقوق حریم خصوصی کارکنان اجرا کنند. محدود کردن دسترسی به وب‌سایت‌ها یا برنامه‌های خاص را در نظر بگیرید، اگر کارمندان بتوانند با استفاده از تلفن‌های هوشمند شخصی محدودیت‌ها را دور بزنند، ممکن است محدودیت‌هایی وجود داشته باشد.
در نهایت، ممکن است به پرورش فرهنگ رازداری با ادغام آموزش و آموزش در طول سوار شدن به هواپیما کمک کند تا به طور منظم به کارکنان در مورد تعهداتشان یادآوری شود.
