بسیاری از مؤسسات و افراد دانشگاهی اساساً فرآیند ارزیابی را به نرم افزار برون سپاری کردند. آنها استفاده خود از برنامه هایی مانند Turnitin را افزایش دادند تا کلمات مطابق با تکالیف دانش آموزان را بررسی کنند. و برای آزمون‌های کتاب بسته و زمان‌بندی‌شده از ابزارهایی مانند Proctorio استفاده می‌کردند که رایانه یا تلفن دانش‌آموز را هنگام نوشتن امتحانات نظارت می‌کند.
اما دانشگاه‌ها از این فرصت استفاده نکردند تا در مورد اینکه آموزش عالی برای چیست و چگونه می‌توان از ارزیابی برای ارتقای دستاورد آن استفاده کرد، فکر کنند. در عوض، آنها وضعیت موجود را دو چندان کردند و پس از لغو دستورات انزوا و قرنطینه و بازگشت همه چیز به حالت “عادی”، نفس راحتی کشیدند.
ظهور ChatGPT و چت ربات‌های مشابه، فرصت دیگری را برای این بخش فراهم می‌کند تا درباره چرایی و چگونگی ارزیابی خود و اینکه آموزش عالی برای چیست، فکر کند.
ChatGPT یک فناوری چت بات است که با هوش مصنوعی (AI) طراحی شده و به کاربران امکان می‌دهد تا مکالمات طبیعی و شبیه انسان با رایانه داشته باشند. از تکنیک های پیشرفته پردازش زبان برای درک ورودی کاربر و ارائه پاسخ های طبیعی و متنی استفاده می کند. با استفاده از ChatGPT، کاربران می توانند با یک کامپیوتر به گونه ای صحبت کنند که شبیه صحبت کردن با یک شخص واقعی باشد. اطلاعات را از یک پایگاه داده بزرگ استخراج شده از اینترنت خراش می دهد و از آن برای ایجاد یک پاسخ منحصر به فرد به یک درخواست استفاده می کند.
بنابراین، به عنوان مثال، می تواند مقاله ای در مورد هر موضوعی بنویسد – “مزایای شیردهی” یا “پیچیدگی اجتماعی بحران پناهندگان در اروپا”. همچنین می‌توان آن را برای ارائه مقاله‌های مرتبط با زمینه آموزش داد.
ما دانشگاهیان آفریقای جنوبی، استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده هستیم که در زمینه‌های مرتبط با آموزش، روش‌های یادگیری و آموزش، و تمرینات آکادمیک کار می‌کنیم. ما بر این باوریم که ChatGPT می‌تواند انگیزه‌ای قوی برای تغییر از درک ارزیابی به‌عنوان تضمین یک «محصول» آموزشی به ارزیابی به‌عنوان یادگیری باشد.
اگر به درستی استفاده شود، می‌تواند راهی ارزشمند برای آموزش دانش‌آموزان درباره تفکر انتقادی، نوشتن و نقش گسترده‌تر ابزارهای هوش مصنوعی مانند چت‌بات‌ها در جهان امروز باشد.
ظهور ChatGPT واکنش‌های مختلفی را از سوی دانشگاه‌های سراسر جهان برانگیخته است. به عنوان مثال، در بریتانیا، واکنش نسبت به ChatGPT و آموزش عالی از حالت هایپربولیک منحرف شده است – آیا هوش مصنوعی دانشگاه ها را خراب می کند؟ – برای اندازه گیری بیشتر، مانند در نظر گرفتن نظر دانش آموزان در مورد فناوری.
اگر هدف آموزش عالی این است که دانش آموزان مجموعه ای از دانش را به خاطر بسپارند و خلاصه کنند، و سپس از طریق ارزیابی تایید شود، ChatGPT یک تهدید وجودی است. اگر دانشگاه‌ها دیگر نتوانند با اطمینان ادعا کنند که متون ارزیابی شده توسط دانشگاهیان واقعاً توسط دانشجویان آنها تولید شده است، ارزش بازار مدارک به طور مستقیم تهدید می‌شود.
اما اگر هدف آموزش عالی پرورش یک رابطه دگرگون‌کننده با مجموعه‌ای از دانش باشد که دانش‌آموزان را قادر می‌سازد جهان – و جایگاه خود را در آن – به روش‌های جدیدی ببینند، آن‌گاه ارزشیابی معنای بسیار متفاوتی پیدا می‌کند.
ChatGPT و ابزارهای مشابه با استفاده خوب، می توانند شگفتی ها و مسئولیت های کسب و ساختن دانش قدرتمند را به دانش آموزان نشان دهند. می تواند به جای اینکه در مخالفت با یادگیری آنها دیده شود، کمک کند.
در اینجا چهار راه ممکن است رخ دهد.
1. دانش‌آموزان می‌توانند در مورد مقالات تولید شده توسط ChatGPT که دارای ارجاعات ساختگی و اطلاعات تحریف شده هستند، فکر کنند و سپس در مورد پیامدهای بالقوه این موضوع در عصر اخبار جعلی فکر کنند.
2. می‌توان برای دانش‌آموزان تکالیفی را تعیین کرد که از آنها می‌خواهد پاسخ‌های ChatGPT را با پاسخ‌هایی که ایجاد کرده‌اند مقایسه کنند و مطمئن شوند که آیا مطالب را می‌دانند و چگونه ممکن است به‌طور متفاوتی نمایش داده شود.
3. ChatGPT را می توان برای پشتیبانی از مقاله نویسی و کمک به تقویت حس تسلط و خودمختاری استفاده کرد. دانش‌آموزان می‌توانند پاسخ‌های ChatGPT را تجزیه و تحلیل کنند تا متوجه شوند که نرم‌افزار چگونه از منابع متعدد استخراج شده است و نقص‌هایی را در پاسخ‌های ChatGPT که نیاز به توجه آنها دارد، شناسایی کنند.
4. دانش‌آموزان را می‌توان تشویق کرد تا حدی را در نظر بگیرند که استفاده از ChatGPT دسترسی آنها به دانش قدرتمند را فعال یا محدود کرده است. این فرصتی است تا به طور انتقادی در مورد مکان و چگونگی استفاده از هوش مصنوعی در جامعه و حرفه های بالقوه آینده آنها فکر کنیم.
در حال حاضر ایده های زیادی در مورد نحوه استفاده از ChatGPT برای ایجاد درخواست برای تکالیف به صورت آنلاین موجود است. اساتید و دانشجویان می توانند این موارد را بررسی کنند تا ببینند چگونه ممکن است برای نیازهای آموزشی و آموزشی خود سازگار شوند.
اجرای هیچ یک از این ایده ها ساده نخواهد بود. دانشگاهیان برای در نظر گرفتن اینکه چنین پیشرفت‌های تکنولوژیکی برای رشته‌هایشان چه معنایی دارد، به حمایت مؤسسات خود نیاز دارند. و، ما استدلال می کنیم، این حمایت باید به دانشگاهیان کمک کند تا فراتر از جستجوی راه هایی برای فریب نرم افزار یا نظارت بر دانش آموزان حرکت کنند.
جامعه و بخش آموزش عالی فرصتی را که کووید برای تأمل در مورد اینکه آموزش عالی برای چیست و چگونه می‌توان از ارزیابی برای تقویت یادگیری استفاده کرد، هدر دادند.
ChatGPT به جای نشان دادن پایان آموزش عالی، فرصت دیگری را به این بخش و جامعه به‌طور گسترده‌تر ارائه کرده است. این فرصتی برای توسعه آموزش، یادگیری و ارزیابی نوآورانه و فراگیر است که با چنین درک‌هایی هماهنگ است.
