در طول مسیر، پکن جاه طلبی این صنعت را رام کرد و مزیت نوآورانه آن را کمرنگ کرد.
اما شرکتهای فناوری و سرمایهگذاران نیز خود را به خاطر عقب ماندن از همتایان خود در دره سیلیکون مقصر میدانند. حتی قبل از اینکه دولت شروع به تحمیل قدرت بیشتری بر آنها کند، رهبران فناوری چین بر روی کسب درآمد تمرکز لیزری داشتند و تمایلی به هزینه کردن برای پروژههای تحقیقاتی نداشتند که احتمالاً در کوتاهمدت درآمدی به همراه نداشتند. پس از هجوم دولت در چند سال گذشته، مدیران اجرایی حتی کمتر تمایل به سرمایه گذاری در سرمایه گذاری های بلندمدت دارند.
بر اساس گزارش سالانه AI Index 2022 دانشگاه استنفورد، در سال 2021، ایالات متحده در مجموع سرمایه گذاری خصوصی در هوش مصنوعی و در تعداد شرکت های جدید هوش مصنوعی که سه و دو برابر سطح چین بود، پیشتاز جهان بود.
اما دولت بزرگترین مانع در برابر هوش مصنوعی بوده است – وسواس آن در مورد سانسور شاید سنگین ترین باشگاهش. در دسترس بودن طیف وسیعی از دادهها برای توسعه فناوری مانند ChatGPT بسیار مهم است، و در یک محیط آنلاین سانسور شده بهطور فزایندهای سختتر میشود.
امروزه جوک هایی پخش می شود که حال و هوای تاریک را در میان افراد فناوری نشان می دهد. یک مورد محبوب: “ما باید به ماشین ها یاد بدهیم که نه تنها چگونه صحبت کنند، بلکه چگونه صحبت نکنند.”
پکن شرکت ها را به شدت مجازات کرده است تا پروتکل های سانسور خود را اجرا کنند. طبق گزارش رسانههای چینی، Duolingo، که در تجارت بهظاهر بحثبرانگیز آموزش زبانهای جدید به مردم است، برای نزدیک به یک سال از فروشگاههای اپلیکیشن چینی حذف شد تا مقررات محتوای خود را افزایش دهد.
هائو پیکیانگ، کارآفرین و برنامه نویس سابق در شمال می گوید: «بسیاری از ما در صنعت اینترنت هنگام تولید یک محصول با دو مشکل مواجه می شویم: یا محصولات ما شامل گفتار نیستند، یا باید تحت سانسور زیادی قرار گیرند. شهر تیانجین او گفت: «شرکتهای بزرگ میتوانند آن را بپردازند، اما شرکتهای کوچکتر نمیتوانند». “اگر شرکت های کوچک نتوانند این کار را انجام دهند، نوآوری را خفه می کند.”
OpenAI که ChatGPT را با کمک پول مایکروسافت توسعه داده است، این ابزار را در چین در دسترس قرار نداده است. کاربران سرزمین اصلی چین برای دسترسی به آن باید از شبکه های خصوصی مجازی یا VPN استفاده کنند.