از زمانی که OpenAI ایلان ماسک ChatGPT را منتشر کرد، بسیاری از مؤسسات آموزشی وحشت زده شدند.
اساتید در سراسر کشور در برنامه های درسی و مواد درسی خود سیاست های مربوط به استفاده از آن و سایر ابزارهای هوش مصنوعی را روشن کردند.
هیئت کالج مجبور شد بیانیه ای را منتشر کند که استفاده از آن را در هر اثر ارسال شده توسط دانش آموزان ممنوع می کند.
ChatGPT خود یکی از گستردهترین پیادهسازیهای نوع جدیدی از هوش مصنوعی است که مدل زبان بزرگ (LLM) نامیده میشود.
در داخل، پس از نگاه کردن به ابتدای یک “اعلان” – مانند یک سوال یا درخواست از یک کاربر – سعی می کند هر کلمه بعدی را حدس بزند. LLM های قدیمی معمولا فقط برای پر کردن جاهای خالی یک جمله کار می کنند.
مدلهای قبلی OpenAI، GPT-2 و GPT-3، میتوانستند پاسخهای انسانی را به خوبی پر کنند، اما نمیتوانستند به صورت مکالمه با کاربران عمل کنند.
برای عملی کردن مفهوم “چت”، OpenAI از تقویت انسانی استفاده کرد – داوطلبان وظیفه داشتند مشخص کنند که کدام پاسخ ها مدل را به یک شریک مکالمه بهتر تبدیل کرده است.
با توجه به آزمایش های گسترده، ChatGPT به سطح جدیدی از صلاحیت رسید – توانایی نوشتن عبارات طولانی در مورد موضوعات داده شده، و دانش در مورد طیف گسترده ای.
اکنون اگر وارد رابط وب ChatGPT شوید، میتوانید از آن بخواهید که هر چیزی را برای شما بنویسد، صرف نظر از اینکه موضوع چقدر مهم است – و طبق تمام پارامترهای شما، از جمله طول و ساختار مقاله، مینویسد.
این دلیل اصلی نگرانی مربیان در مورد ChatGPT است.
مقالهها سنگ بنای دورههای دانشگاهی بودهاند. الزام دانش آموز به نوشتن به آنها کمک می کند تا سطح دانش عمیق تری را در مورد یک موضوع نسبت به یک امتحان ساده چند گزینه ای نشان دهند.
با این حال، با ChatGPT، دانشآموزان دیگر نیازی به دانستن محتوایی که در مورد آن مینویسند ندارند – زیرا اطلاعات عمیقی در مورد اکثر موضوعات دارد – و نیازی به انجام کار برای نوشتن مقاله ندارند.
پس چرا این یک مشکل واقعی نیست؟
بسیار ساده است. کار ChatGPT به راحتی قابل تشخیص است.
یکی، سبک نوشتن دانش آموز بسیار متمایز است. بیشتر مربیان در طول زمان یاد گرفته اند که به طور طبیعی سرقت ادبی را تشخیص دهند، به خصوص زمانی که مقالات به طور کامل توسط شخص دیگری یا توسط سرویس دیگری نوشته شده است، فقط با مقایسه سبک های نوشتن.
ChatGPT توانایی مطابقت با سبک نوشتن دانش آموز را ندارد، حتی با ارائه نمونه کارهای قبلی به آن، بنابراین این روشی موثر باقی خواهد ماند.
همچنین ویژگیهای ذاتی بیشتری در مورد نحوه تولید متنی که LLM به راحتی قابل تشخیص است وجود دارد. از آنجایی که آنها تمام تلاش خود را می کنند تا حدس بزنند کلمه بعدی چیست، مقالاتی مانند “the” بیشتر از نوشته های انسانی ظاهر می شوند.
در حالی که ممکن است به طور خاص برای همه قابل توجه نباشد، بسیاری پس از بازی کردن با ChatGPT، برخی از لحن های خفیف را در کار آن دریافت می کنند که نشان دهنده محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی است.
OpenAI همچنین اکنون یک آشکارساز برای محتوای تولید شده توسط ChatGPT منتشر کرده است، استفاده از آن تقریباً به هیچ کاری از جانب مربیان نیاز ندارد و کارهای آینده می تواند آن را در پلتفرم های موجود مانند Canvas و Turnitin ادغام کند.
به طور کلی، ChatGPT در حال حاضر خطری برای یکپارچگی دانشگاهی ندارد.
به جای وحشت از آن، اساتید باید فقط مطمئن شوند که سیستمهایی برای دستگیری کسانی که از طریق ChatGPT تلاش میکنند و از کارشان رد میشوند و همچنین نحوه استفاده از این فرصت جدید بالقوه برای کمک بهتر به دانشجویان خود را در اختیار دارند.